Cykl obrazów „A potrafisz tak?” podejmuje temat gimnastyki artystycznej, nieobcy artystce, gdyz trenowala ja przez kilka lat w okresie dziecinstwa. Jednak bohaterkami obrazów sa dziewczynki zajmujace sie nia obecnie, podpatrzone w czasie codziennych cwiczen, ale takze podczas efektownych wystepów na zawodach i zakulisowych przygotowan. W ten sposób powstaly plótna z interesujacymi formalnie elementami brokatu, którego artystka uzywa równiez w swoich choreografiach, gdyz na równi z malarstwem zajmuje sie tancem wspólczesnym.
Temat jest tutaj pretekstem, gdyz Malwina Rzonca traktuje aktywnosc twórcza jako forme wyrazu swoich osobistych przemyslen, doznan i refleksji, zwiazanych z poszukiwaniem prawdy.
Jej celem jest skonstruowanie niezaleznego jezyka twórczego, korespondujacego na równi z najnowszymi pradami w sztuce, jak i z cala historia sztuki, zarazem poszukujacego odpowiedzi na najpierwotniejsze, najszczersze zapotrzebowania estetyczne czlowieka.
Na drodze poszukiwan najprawdziwszych wartosci, odrzucila wszelkie kanony myslenia, bedace nastepstwem procesu edukacji i wychowania, lub wplywów kultury.
Podstawowa metoda jej pracy jest zaufanie intuicji a nawet instynktom twórczym poparte gleboka kontemplacja tematu, zas najwazniejszymi zródlami inspiracji pozostaje autoanaliza osobowosci oraz nieskrepowana obserwacja fenomenu swiata i ludzkiej egzystencji.
Jak zaznacza artystka: „Pytanie o PIEKNO stalo sie najwazniejszym punktem odniesienia moich estetycznych poszukiwan. Czym jest piekno? Czy istnieje piekno obiektywne…?
W konsekwencji tych rozwazan pojawilo sie kolejne haslo – KICZ.
Semantyczne okreslenie tego pojecia okazuje sie nie mniej trudne. Najczesciej rozumiane schematycznie i stereotypowo, kojarzone bezposrednio z pewnymi tematami, kolorami itp. Regulka, która znalazlam w jednej z internetowych encyklopedii mówi: szmira, tandeta. Ktos inny napisal: „[..]Wynaleziono go, aby zaspokoic potrzebe tych, którzy, niewrazliwi na wartosc prawdziwej kultury, sa jednak spragnieni rozrywki.[…]”(?) Agresywna krytyka kiczu wydaje mi sie jedynie przejawem kompleksu na tym tle. Kicz jest powszechna, ludzka sklonnoscia, dotyczy kazdego i jest wszedzie. Moze miec wiele przejawów i rózny ciezar gatunkowy, ale jest rzeka prawdy o czlowieku.
W cyklu obrazów „A potrafisz tak?” po raz kolejny odnosze sie do kiczu, bedacego wyrazem najczystszej energii, niosacego ze soba intencje oczarowania pieknem. Niemaly wplyw na charakter obrazów miala obserwacja rozwoju mojej córki a przede wszystkim jej estetycznych preferencji. Bezposrednia konfrontacja z nieskazona swiadomoscia dziecka byla dla mnie przyczyna rewidowania i obalania stereotypów myslowych blokujacych pelna swobode tworzenia. Obrazy te sa zarazem kontynuacja symbolicznego nurtu mojej twórczosci. Feeria barw, brokat, ekstremalnosc pozycji, to symboliczne odbicie ludzkich dazen. Drabinki to nie tylko sportowy przyrzad, to takze symbol procesu przemiany psychicznej a pilka to mandala bedaca symbolem indywiduacji”.
Wystawe mozna ogladac w galerii nova do 13 pazdziernika

malwina rzonca (ur. 1973) - pracuje jako artysta niezalezny, wykorzystujac takie media jak: malarstwo, taniec, performance, videochoreografia i fotografia.
studia artystyczne:
1994-1999 Akademia Sztuk Pieknych w Krakowie, Wydzial Malarstwa.1999-Obrona Pracy Dyplomowej, p.t. „Niebo i Ziemia”, promotor prof. Sl. Karpowicz.
1988-1993 Panstwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie.
Równoczesnie od roku 1991 rozpoczyna dzialalnosc artystyczna w dziedzinie tanca wspólczesnego: w Eksperymentalnym Studio Tanca w Krakowie (1991-1998) - pod kierownictwem Iwony Olszowskiej, poprzez udzial w licznych miedzynarodowych projektach i warsztatach tanca, oraz indywidualna prace choreograficzna i performerska.
nagrody:
2003 – III Nagroda Jarmily Jerabkovej , (Miedzynarodowy Konkurs Choreograficzny, Praga).
1999 – Nagroda na VII Miedzynarodowych Prezentacjach Wspólczesnych Form Tanecznych (Kalisz).
wystawy indywidualne:
2003 – wystawa malarstwa ( „Krowoderska 52”, Kraków).
2000 – wystawa malarstwa i fotografii p.t.. „Niebo i Ziemia” (Centrum Kultury i Sztuki Wspólczesnej w Kaliszu).
1991-- wystawa malarstwa i rysunku (A.K.J. Kraków).
Wystawy zbiorowe:
2004 – udzial w wystawie finalistów konkursu ”Obraz Roku” (Królikarnia, Warszawa).
2001 - udzial w wystawie zbiorowej „Nowi Czlonkowie ZPAP” (Galeria Pryzmat, Kraków)
1997 -- udzial w wystawie Pracowni Rysunku prof. Teresy Kotkowskiej – Rzepeckiej pt. „Postawy” (Dolny Palac Sztuki TPSP).
1995 --1999 – udzial w „Dorocznych Wystawach Akademii Sztuk Pieknych w Krakowie”.
1992 -- udzial w wystawie zbiorowej (Dom Polonii Kraków)
dzialania performatywne i video:
2003 – choreografia „Trio na cialo, umysl i dusze” (premiera – Teatr Duncan Centre , Praga)
2003 – choreografia „SEN. O milosci. O smierci. O placzu.” (premiera - „Krowoderska 52”, Kraków)
2000 – choreografia „Niebo i Ziemia” (premiera - VIII Miedzynarodowych Prezentacjach Wspólczesnych Form Tanecznych, Kalisz).
1999 – choreografia „Dziewczyna na Pilce (premiera - Studio Teatralne „ Laznia”, Kraków).
1999– dance performance „Sen przegrzanego na ostrym sloncu mózgu” (plaza w Swinoujsciu, FAMA’99)
1997– dance performance „Miasto Kobiet” (premiera - „X-Club”, Kraków).
1996 – videochoreografia „Kolaz” – Pracownia Wiedzy o Dzialaniach i Strukturach Wizualnych prof. Zbigniewa Bajka.