Drukuj
Kategoria: Główna
Odsłony: 2265


 

 

Henryk Siemiradzki (1843-1902)

Z ostatniej plagi Egiptu. Anioł śmierci zabija pierworodnego syna faraona (1865)

 

 

HISTORIA OBRAZU

Obraz olejny o wymiarach 79 x 100 cm przedstawiający dziesiątą plagę egipską został ukończony pod koniec kwietnia 1865 roku. Pracę nad płótnem poprzedziła kompozycja na papierze (sepia, tusz), która została przedłożona na egzaminie 27 lutego na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Prezentowany obraz olejny miał być kontynuacją tej kompozycji ale z uwzględnieniem dokładnej charakterystyki każdej postaci. W liście do rodziców artysta pisał:

[Rektor] Powiedział, że trzeba wykonać malowidło olejno na i na tyle, żeby każda figura miała swój rzeczywisty charakter.

Jak pisze Józef Dużyk w monografii Henryka Siemiradzkiego w kwietniu 1965 roku, artysta pracował nad obrazem codziennie przez kilka godzin. Wiemy, że prezentowane płótno zostało wystawione 8 maja na egzaminie kwartalnym. Wówczas obraz otrzymał jeden z trzech małych srebrnych medali. Artysta jak czytamy w jego liście do rodziców nie krył zadowolenia:

(...) chociaż mi pierwej mówił rektor, i że medal otrzyma tylko jeden z nas, jednak uznano 3 godnymi nagrody i mnie w tej liczbie.

W literaturze praca funkcjonuje również pod tytułami: "Anioł Zagłady zabija wszystkich pierworodnych synów Egipcjan" lub "Śmierć pierworodnych egipskich synów. Ostatnia plaga egipska". W 1870 roku obraz znajdował się u rodziców artysty w Charkowie. Natomiast pod koniec XIX wieku praca przebywała w rzymskiej pracowni artysty via Gaeta. Wtedy też zostało wykonane poniżej umieszczone czarno-białe zdjęcie. Fotografia znajduje się w archiwum Muzeum Narodowym w Krakowie jako spuścizna po artyście.

 

Fotografia z końca XIX wieku z archiwum Muzeum Narodowego w Krakowie.

 

We wspomnianym czasie omawiane płótno zostało pod okiem artysty zdublowane. Płótno zostało ponownie nabite na blejtram w specyficzny i właściwy artyście sposób. Przykładem tego mogą być charakterystycznie dla Henryka Siemiradzkiego wbite gwoździe. Ponowne informacje na temat prezentowanej pracy pojawiają się w latach 50. w Krakowie. Wtedy też została sporządzona ekspertyza pracy przez rzeczoznawcę sądowego Stanisława Dąbrowskiego. Ekspertyza z dnia 11 kwietnia 1951 r., została przyklejona do płótna na tyle pracy. W jej narożach widoczne są oryginalne pieczątki.

 

 

Prezentowany obraz znalazł się w projekcie Korpus dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego, który jest finansowany w ramach Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, realizowany jest przez Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata. Projekt realizowany jest przy współpracy z Muzeami Narodowymi w Krakowie i Warszawie oraz Państwową Galerią Tretiakowską i Państwowy Instytut Historii Sztuki w Moskwie w latach 2015-2020.  Dzięki udziałowi w tym projekcie badawczym, płótno zostało poddane szczegółowym badaniom, przez zespół konserwatorów oraz historyków sztuki.

 

Więcej na temat obrazu i jego historii na stronie Krakowskiego Domu Aukcyjnego

www.krakowskidomaukcyjny.pl