Motyw Hamleta oraz Ofelii jest często wykorzystywanym wątkiem w sztuce. Dlatego nie dziwi fakt, że wielu twórców powraca do szekspirowskiego dramatu, nie tylko czerpiąc bezpośrednie inspiracje, ale także próbując poprzez ten aspekt ukazać uniwersalne wartości czy pierwiastki psychologiczne.


Z tematyką hamletowską zamierzyć się postanowiła także Mengqi He artystka, która na co dzień pełni obowiązki dyrektora Border Bender – inicjatywy związanej ze sztuką dramatyczną w ramach współpracy brytyjsko-chińskiej.

Praca Mengqi He zatytułowana "Hamlet - Ophelia" jest obecnie (styczeń 2018) prezentowana w Krakowie, w Galerii Mariana Gołogórskiego w ramach międzynarodowej ekspozycji UNITED.

Czarno – biała grafika ściśle nawiązuje do najbardziej znanych scen w historii teatru. Hamletowskie „to be or not to be”, to synonim poszukiwań sensu nie tylko ludzkiej egzystencji, ale także sztuki w różnych obszarach czasu i przestrzeni.

Mengqi He nie ogranicza się jednak do czystej interpretacji tego motywu, ale próbuje się z min zmierzyć, podjąć dialog, przepracować. Jest to „pojedynek” uniwersum z przedmiotowością człowieka XXIw.

Artystka wyraża swoje doznania poprzez surową koncepcję wizualną, która ma nawiązywać

do scenicznej historii, ale widzianej czy też bardziej odczuwalnej w aspekcie jednostki. Jest to indywidualne zmierzenie się z językiem dramatopisarza. Mengqi He wizualizuje istotę dramatu, buduje obraz, w którym pragnie zawrzeć sedno walki bohaterów. Takie jest pierwsze wrażenie, zewnętrzna warstwa, która ustępuje eksploracji wewnętrznej, mrocznej strony. Emocjonalność, ekspresja i wreszcie szaleństwo stopniowane przez Mengqi He to droga w stronę tragedii, wzmocniona zmagającymi się ze sobą czernią oraz bielą. To także exemplum, pretekst, by ukazać zawirowania twórcze, jak i destrukcyjną funkcję szaleństwa w sztuce.

Czarno — biała kolorystyka to kontrastowe i bardzo wymowne ujęcie walki strony jasnej ze stroną mroczną. Jak zauważa sama artystka, jest to osobliwa „gra na szachownicy”, strategia rozgrywki pomiędzy „ja” bohatera a widzem.

Praca „Hamlet –Ophelia” jest zatem studium świata osadzonego na granicy wiarygodności i obłędu, gdzie obie realności mają swoje maski i w przypisanych rolach przybliżają się ku abstrakcji. Postać z obrazu zaczyna dyktować warunki, staje się niemalże ruchoma, hipnotyzuje, tak by za chwilę przekształcić się w byt niezależny.

Grafika Mengqi He jest zatem dynamicznym obrazem akcentującym równowagę pomiędzy wrażliwością, subtelnością a buntem i destrukcyją w sztuce. Podobnie jak Hamlet – tak i artysta musi zmierzyć się samotnie z takim siłami sztuki. Lecz to ich okiełznanie staje się synonimem zwycięstwa, a raczej walki, by nie ponieść klęski.

W warstwie plastycznej obrazu możemy zatem zaobserwować emanacje współistnienia życia i śmierci. Postać mającą hamletowskie cechy naszkicowana jest tak, iż zdaje się wyłaniać z czarnych kontorów, ale też można powiedzieć, że rozpływa się z bieli lub po prostu czerń wynika w trzewia figury. Jest to konsekwencja uzależnienia od namiętności.

Wyraźnie zarysowana twarz postaci wskazuję na mocny, humanistyczny przekaz mający na celu refleksję nad istnieniem, ale także nad tym, jak sztuka kreuje człowieka, a może to człowieczeństwo ową sztukę stanowić powinno?


Marta Półtorak


Mengqii He — urodziła się w Chinach, mieszka w Londynie, artysta i aktorka, reżyser. , Dyrektor Border Bender, inicjatywy kulturalnej łączącej sztukę dramatyczną UK – Chiny. Uczęszczała do Royal Central School of Speech and Drama, brała udział w Edinburgh Fringe 2017 (Norwegia ins International, Centrum Sztuki Shaanxi), Raindance Film Festiwal 2017, Lab Quadriennale 2015 Praga, 25 × 25 festiwalu Helsinki 2015.


Informacje na:  http://www.itsliquid.com/Mengqii-he-words-review.html

 http://www.gologorski.com/ ‏ — w Grodzka 29, 33-332 Kraków, Polska