Ostatnie aktualizacje

Dorota Pietrzyk – „Notes dla Leonarda da Vinci”. Jubileusz 500-lecia śmierci Mistrza
wystawa czynna
23.05-17.06.2019

wernisaż wystawy – 24.05 (piątek), g. 19.00, Biała Galeria CENTRUM

Arcydzieła malarskie Leonarda da Vinci, a zwłaszcza prace rysunkowe, zgromadzone w tak zwanych kodeksach (notesa.. Dorota Pietrzyk – „Notes dla Leonarda da Vinci”. Jubileusz 500-lecia śmierci Mistrza
wystawa czynna
23.05-17.06.2019

wernisaż wystawy – 24.05 (piątek), g. 19.00, Biała Galeria CENTRUM

Arcydzieła malarskie Leonarda da Vinci, a zwłaszcza prace rysunkowe, zgromadzone w tak zwanych kodeksach (notesach) inspirują i zachwycają mnie od lat. Tym razem ja przygotowałam notes dla Niego. Przejrzałam jeszcze raz kodeksy Leonarda. Nie tylko te z rysunkami anatomicznymi, lecz także inne, dotyczące botaniki, geografii, astronomii, architektury, hydrauliki, jak również portrety, szkice do obrazów oraz projekty kostiumów i wynalazków.
Pierwsze spotkanie z moim projektem „Notes dla Leonarda”, odbyło się podczas V Konferencji Chirurgicznej Medycyny Praktycznej w Krakowie, w Auditorium Maximum, w 2012 roku. Ekspozycja ta poświęcona była głównie rysunkom anatomicznym.
Tym razem poprzez malarstwo, rysunek oraz tkaninę artystyczną opowiadam także o wielu innych, opisanych i narysowanych w notesach Leonarda zagadnieniach.
(…) Badacze twórczości Leonarda podzielili rysunki w kodeksach na osiemnaście grup tematycznych. Rysunki z poszczególnych działów zostały „przefiltrowane” przez moją wyobraźnię i pojawiły się jako realizacje plastyczne. Tworzony od lat projekt artystyczny „Notes dla Leonarda” to mój hołd złożony geniuszowi, o którym napisano tomy, ale niczego nie wiadomo na pewno. Prawdę mówią jego niezwykłe rysunki – intymne, delikatne jak koronka, doskonałe i fascynujące.
– Dorota Pietrzyk Więcej

wystawa malarstwa
17.04-20.05.2019

wernisaż wystawy – 17.04 (środa), g. 18.00, Biała Galeria CENTRUM

Malarstwo Grzegorza Steca zajmuje osobne miejsce we współczesnej sztuce, między abstrakcją a figuracją. Artysta reprezentuje typ sztuki wizyjnej, dramatycznej, emocjonalnie reagującej na doświadc.. wystawa malarstwa
17.04-20.05.2019

wernisaż wystawy – 17.04 (środa), g. 18.00, Biała Galeria CENTRUM

Malarstwo Grzegorza Steca zajmuje osobne miejsce we współczesnej sztuce, między abstrakcją a figuracją. Artysta reprezentuje typ sztuki wizyjnej, dramatycznej, emocjonalnie reagującej na doświadczenia współczesności, a zarazem zakotwiczonej w europejskiej tradycji malarskiej. Przez krytyków nazywany bywa mistrzem światła i znakomitym kolorystą. Jest także twórcą unikatowych czarnych obrazów olejnych.

Sztukę Steca charakteryzuje bogactwo formatów, kompozycji, rozgrywek barwnych i struktur – od prostych form po gęste kompozycje horror vacui, od czystej i wyrazistej kolorystyki po prace monochromatyczne i wręcz czarno-białe, od wielkich płócien poprzez wzdłużne – poziome i pionowe – formaty po miniatury. Artysta wypracował własną technikę malarstwa olejnego, która w przypadku czarnych obrazów polega na osiąganiu technicznych efektów zbliżonych do mezzotinty, zaś w przypadku barwnych prac na spontanicznym, intuicyjnym tworzeniu „żywą” farbą podczas pierwszych gorących sesji, a potem mozolnym dopracowywaniu detali. Więcej

wystawa malarstwa
17.04-20.05.2019

wernisaż wystawy – 8.05 (środa), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM

Małgorzata Jagiełło – absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w Pracowni Miedziorytu pod kierunkiem prof. Mieczysława Wejmana. Brała udział w wielu wystawach indyw.. wystawa malarstwa
17.04-20.05.2019

wernisaż wystawy – 8.05 (środa), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM

Małgorzata Jagiełło – absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w Pracowni Miedziorytu pod kierunkiem prof. Mieczysława Wejmana. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jest członkinią ZPAP Okręgu Krakowskiego. Zajmuje się malarstwem olejnym i pastelowym, rysunkiem, fotografią, grafiką cyfrową i poezją. W swojej twórczości koncentruje się na różnorodności kontekstów życia człowieka. Pomimo zauroczenia abstrakcją, najczęściej sięga po sztukę przedstawieniową. Wystawa Jej oblicze, jej sekret… powstaje od 2013 roku i jest owocem przemyśleń Artystki podczas podróży po Europie, które odbywała od upadku Żelaznej Kurtyny. Więcej

Galeria Zderzak, 1.03 - 4.05.2019

wernisaż w piątek 1 marca 2019 o godzinie 19.00

w dniu 88-ych urodzin Artysty



R.S.V.P.

Prosimy o potwierdzenie obecności do 28 lutego, telefonicznie lub mailowo: 12 429 67 43, zderzak@zderzak.pl



W holu galerii zostanie wyłożona tabula gratulatoria

Na w.. Galeria Zderzak, 1.03 - 4.05.2019

wernisaż w piątek 1 marca 2019 o godzinie 19.00

w dniu 88-ych urodzin Artysty



R.S.V.P.

Prosimy o potwierdzenie obecności do 28 lutego, telefonicznie lub mailowo: 12 429 67 43, zderzak@zderzak.pl



W holu galerii zostanie wyłożona tabula gratulatoria

Na wystawie „Marginesy materii” pokażemy obrazy Janusza Tarabuły, prekursora malarstwa materii w Polsce, z pierwszej połowy lat 60-tych. Są to rozmaite eksperymenty formalne, większość z nich nie była nigdy wystawiana. Artysta uznał je za próby warsztatowe, prace niższej rangi, mniej udane od innych, znanych z wystaw Grupy Krakowskiej i muzealnych pokazów. Zawstydzone, porzucone, zapomniane, walały się po kątach pracowni na Dębnikach, niektóre uległy uszkodzeniu. Jednak właśnie dlatego – z racji językowej oboczności i nieżyczliwego losu – są dzisiaj dla nas ciekawe i warte poznania. Powstały w kręgu nowatorskiej twórczości Jadwigi Maziarskiej, Tadeusza Kantora i Jonasza Sterna, mentora Tarabuły.


Wystawie daliśmy tytuł, który podkreśla awangardowy wymiar twórczych poszukiwań w ramach nowego języka sztuki – malarskiego strukturalizmu i asamblażu, uprawianych przez młode pokolenie ideowo zaangażowanych artystów po obu stronach Atlantyku. Dokąd prowadzi? Dokąd jest w stanie wyrażać? Sztuka młodego Tarabuły jest bowiem pełna wyrazu, zajęta tym, co trudno wyrażalne – zniewoleniem i unicestwieniem człowieka, pamięcią i transcendencją. Na starych obrazach widzimy liczebniki – powtarzające się, wyciskane w masie elementy, skupione w grupach bądź piętrzące się bezwładnie, widzimy ślepe okna i kraty z twarzami uwięzionych ludzi, widzimy szyny i ślady po torach... To uchwytna pojęciowo, dramatyczna warstwa znaczeniowa tych prac, odnosząca się do historii i polityki. Do warstwy głębszej dociera się bardziej intuicyjnie. O czym mówi opalizowanie papieru fotograficznego, matowa czerń „sadzy” czy „grafitu”, spękana warstwa „zaprawy murarskiej” albo „pokruszonego błota”? Cały ten wymiar geologiczny?


Surowość kompozycji łagodzą subtelne tonacje kolorystyczne: szare, srebrzyste, rude, mysie, zielonkawe, miodowe, gryczane, o barwie kości słoniowej, niepowtarzalne, niespotykane. Połączone z rozważnie stosowanymi efektami fakturowymi oraz dyfuzją światła rozpraszanego przez materiały, których „chropowata powierzchnia składa się z losowo rozmieszczonych płaszczyzn i krzywizn”, sprzyjają kontemplacji tych przedziwnych obiektów mnemonicznych – obrazów i asamblaży złożonych ze śmietnikowych znalezisk. Na wystawie w Zderzaku widz poczuje się jak we wnętrzu zegara o unikalnym mechanizmie. Odmierza on czas od wieczności do teraźniejszości, bez tykania, w zupełnej ciszy.



„Wiatr tak nie śpiewa w bezludnym domu // Gdzie o zegary troszczą się zmarli”


Wystawie towarzyszy katalog kolekcjonerski z pełną dokumentacją i autografem artysty. Więcej

Zarząd Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego zaprasza na związkowy Opłatek oraz wystawę.

Co zobaczymy na wystawie?
We wrześniu 2017 roku Łukasz Stokłosa, pod wrażeniem wystawy „Architektura nocy”, na której prezentowaliśmy gwasze Janusza Tarabuły z lat 50., zaczął malować nieduże obrazy na tekturkach w technice gwaszu. Praca w nowej technice okazała się bardzo udana. Niemal wszystkie .. Co zobaczymy na wystawie?
We wrześniu 2017 roku Łukasz Stokłosa, pod wrażeniem wystawy „Architektura nocy”, na której prezentowaliśmy gwasze Janusza Tarabuły z lat 50., zaczął malować nieduże obrazy na tekturkach w technice gwaszu. Praca w nowej technice okazała się bardzo udana. Niemal wszystkie widoki to krajobrazy Europy – bardzo rozległe, oglądane z wysokiej perspektywy, albo intymne, tajemnicze, fragmentaryczne. Wenecja, Wiedeń, Neapol, Pompeje, Casserta, Kew Gardens, Wersal… Różne są pory roku, różne pory dnia i nocy, różne miasta i ogrody. Tym, co zwraca szczególną uwagę, jest ilość i subtelność efektów luministycznych, niespotykana w malarstwie współczesnym. Znakomita technika Stokłosy nie dziwi wielbicieli jego malarstwa świadomych, że mistrzami krakowskiego artysty są Gerhard Richter i David Hockney. Widoki malowane z zasobów wyobraźni, bez pośrednictwa fotografii, są autonomicznymi rozważaniami malarskimi, które zapowiadają nowy etap w twórczości artysty. Tytuł nawiązuje do „100 słynnych widoków Edo” Hiroshige Utagawy. Na wystawie pokażemy kilkadziesiąt nowych prac.


Katalog
Wystawie „One Hundred Views” towarzyszy katalog kolekcjonerski z przedmową Geneviève Bernard i Gastona Vieux, w nakładzie 50 egz. numerowanych i sygnowanych przez artystę. Jest to catalogue raisonné wszystkich gwaszy namalowanych w okresie od września 2017 do końca listopada 2018. Jak zauważa dr Vieux: „Oglądanie gwaszy Stokłosy bywa kojące, jak oglądanie obrazów starych Holendrów: wełniste drzewa, półprzejrzyste morze, sugestia nieskończonej perspektywy powietrznej. A kiedy się uspokoisz i poddasz nastrojowi, dojdziesz do wniosku, że wszystko to zostało uszyte z niepokoju”. Zapraszamy! Więcej

wernisaż wystawy – 13 grudnia 2018 r. (czwartek), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM



Fosylia Czasu – Szara Galeria
W Szarej Galerii CENTRUM zaprezentowane będą kolaże z cyklu Fosylia czasu, w którym opuszczony krajobraz przemysłowy staje się przestrzenią romantyczną i tajemniczą zarazem, odrealn.. wernisaż wystawy – 13 grudnia 2018 r. (czwartek), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM



Fosylia Czasu – Szara Galeria
W Szarej Galerii CENTRUM zaprezentowane będą kolaże z cyklu Fosylia czasu, w którym opuszczony krajobraz przemysłowy staje się przestrzenią romantyczną i tajemniczą zarazem, odrealnione sylwetki nieczynnych już hut i fabryk uwodzą subtelną i nostalgiczną aurą. W nieco surrealistycznej manierze kontrastujące ze sobą poetyki – industrialna i liryczno-ekspresyjna – zostały połączone.

Pejzaż Miejski – Czarna Galeria
W Czarnej Galerii CENTRUM przedstawione zostaną obrazy inspirowane śródziemnomorskimi podróżami artystki (Sycylia, Hiszpania, Malta, Tunezja, Maroko). Tym razem widoki miast i portów stają się pretekstem do gry abstrakcyjnych form mozaikowych. Rzeczywistość jest uproszczonym tworzywem konstrukcyjnym, z którego malarka wydobywa kolorystyczno-geometryczne rytmy. Szczególną fascynacją były dla artystki arabskie, średniowieczne medyny, labirynty wąskich uliczek będące sercem tamtejszego miejskiego życia. Ten relikt, kultury miast orientu trwającej w niezmienionym od stuleci kształcie, powoli cofa się przed naporem globalizacji niesionej przez turystykę. Jest to kolejny motyw przemijania, jak w przypadku opuszczonych fabryk. Artystka zdaje się powtarzać za Heraklitem Panta rhei. Więcej

„Mieszkanka krakowska” to wybór prac zrealizowanych między 2012 a 2018 r. Przedstawione motywy zostały zaczerpnięte z najbliższego otoczenia miejskiego. Wystawa porusza różne problemy, które nieuchronnie pojawiają się w mieście i które przyciągają moją uwagę. Przestrzeń publiczna jest zaśmiecona c.. „Mieszkanka krakowska” to wybór prac zrealizowanych między 2012 a 2018 r. Przedstawione motywy zostały zaczerpnięte z najbliższego otoczenia miejskiego. Wystawa porusza różne problemy, które nieuchronnie pojawiają się w mieście i które przyciągają moją uwagę. Przestrzeń publiczna jest zaśmiecona chaosem wizualnym, zanieczyszczeniem krajobrazu przez nadmiar reklam, informacji i przedmiotów. Ma to wpływ na naszą jakość życia w mieście. Wystawa prezentuje różnorodność tematów znalezionych w miejskim otoczeniu, pozornie ze sobą niezwiązanych, ale jednak nieodległych od siebie. Jak na nie reagujemy? Więcej

Sztuka Tadeusza Ciemierkiewicza jest komunikatem. Malarstwem artysta chce przekazać swój stan wewnętrzny oraz zmotywować odbiorców do zadawania sobie pytań, tropienia sensu życia zakotwiczonego w sztuce, wiedzy i filozofii.

Exposition KORCZOWSKI KARTONTEKA
Hommage à Tadeusz Kantor
Vernissage le 7 décembre 2018 à 18h
exposition du 8 décembre 2018 prolongation au 13 janvier 2019.
CRICOTEKA de Cracovie Musée de
Tadeusz Kantor.
Nadwiślańska 2-4, 30-527 Kraków

Serdecznie zapraszamy na otwarcie wystawy:
wernisaż 26.10.2018, piątek, godz. 19.00.
Wystawa czynna 26.10.2018 - 27.11.2018, w dniach środa, czwartek, piątek 17- 20 lub po umówieniu telefonicznym 608 553 667, 602 617 949

Galeria Miejska we Wrocławiu zaprasza na wystawę Woda. Żywioł – Symbol – Materia
Oficjalne otwarcie odbędzie się 25 października (czwartek) o godzinie 18:00. Podczas wernisażu wystąpi Quartet Piotra Wojtasika
Wystawa doktorancka Weroniki Lucińskiej, absolwentki Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii S.. Galeria Miejska we Wrocławiu zaprasza na wystawę Woda. Żywioł – Symbol – Materia
Oficjalne otwarcie odbędzie się 25 października (czwartek) o godzinie 18:00. Podczas wernisażu wystąpi Quartet Piotra Wojtasika
Wystawa doktorancka Weroniki Lucińskiej, absolwentki Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu przedstawia kilkanaście prac, a także instalacje artystyczną w postaci video. Artystka za pomocą różnych technik prezentuje fascynujące właściwości wody i pozwala spojrzeć na żywioł od zupełnie innej strony. Weronika Lucińska wykorzystuje różne materiały oraz techniki. Tworzy ceramiczne oraz szklane formy, które poprzez wzajemne relacje stanowią nowe niestandardowe kompozycje. Rzeźbiarskość elementów, gra świateł, relacje pomiędzy kształtami pozwalają doświadczyć zupełnie nowych przeżyć oraz interpretacji. Wystawa jest wynikiem obserwacji i fascynacji artystki tą materią, jej wieloznaczeniowość, symbolika, wszechobecność i ogromne znaczenie w życiu.

Wystawa potrwa do 30 listopada 2018r.
Zapraszamy
Więcej

...

Dziekan Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie
dr hab. Marta Lempart-Geratowska
oraz Galeria "4 Ściany" zapraszają na otwarcie wystawy:
"3 x 2"
Wystawa pedagogów Katedry Sztuk Pięknych Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki A.. Dziekan Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie
dr hab. Marta Lempart-Geratowska
oraz Galeria "4 Ściany" zapraszają na otwarcie wystawy:
"3 x 2"
Wystawa pedagogów Katedry Sztuk Pięknych Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Łukasz Konieczko, Szymon Wojtanowski, Mieszko Tylka, Konrad Kozieł, Rafał Pytel, Olga Pawłowska.
Wernisaż: 15 października 2018 (poniedziałek) o godz. 19.00
Wystawa czynna w dniach: od 16.10.2018 do 4.11.2018
od poniedziałku do piątku w godz. od 8.00 do 20.00
Galeria 4 Ściany, Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki
Akademia Sztuk Pięknych im. J.Matejki w Krakowie
Adres: 30-052 Kraków, ul. Lea 29 Więcej

Wystawa malarstwa Małgorzaty Kaczmarskiej.
Miejsce: Budynek Retro, ul. Dolnych Młynów 10, Kraków
Czas trwania: 19 – 28 października 2018, codziennie w godz. 14.00 – 18.00 lub po telefonicznym umówieniu się.

Galeria Związku Polskich Artystów Plastyków Okręg krakowski zaprasza na wystawę malarstwa Łukasza Konieczki
ul. Łobzowska 3, Kraków

Galeria Starmach, ul. Węgierska 5, Kraków (Podgórze) Pn - Pt - 11:00 - 18:00
Piotr Lutyński w swoim najnowszym projekcie Wielowymiarowość zastanawia się nad
problemem nieuchwytności i niemożliwości opisania pełni naszych doświadczeń. Artysta
pyta, czy możemy z całą pewnością powiedzieć, że rzec.. Galeria Starmach, ul. Węgierska 5, Kraków (Podgórze) Pn - Pt - 11:00 - 18:00
Piotr Lutyński w swoim najnowszym projekcie Wielowymiarowość zastanawia się nad
problemem nieuchwytności i niemożliwości opisania pełni naszych doświadczeń. Artysta
pyta, czy możemy z całą pewnością powiedzieć, że rzeczy są lub ich nie ma, gdy jesteśmy
świadomi nieskończoności wszechświata i naszych braków w wiedzy o jego funkcjonowaniu.
Sztuka Lutyńskiego zawsze była afirmacją życia, co było silnie widoczne w poprzednich
wystawach artysty w Galerii Starmach, szczególnie w Narodzinach (2006). Każde kolejne
przedsięwzięcie artysty sprawdza, czy pojęcie "życie " ma jakiekolwiek granice. Gdy wystawa
Second Life (2009) była refleksją opartą o myśl eschatologiczną i pytała, o to, co dzieje się
z nami po śmierci , to prezentowana obecnie "Wielowymiarowość " skupia się na materii,
z której jesteśmy stworzeni.
Jak zmienia się nasza percepcja, gdy działamy wiedząc , że wszystkie komórki, które buduj ą
nasze ciała, stale obumierają i są zastępowane nowymi? Uzmysłowienie sobie faktu, że
wszystkie atomy, które budują cały otaczający nas świat, również ulegają ustawicznej
wymianie, powoduje, że zaczynamy postrzegać inaczej siebie i kosmos.

Lutyński próbuje oddać ten paradoks bytu i niebytu, sięgaj ąc po połączenie figuracji,
zaczerpniętej przede wszystkim ze świata fauny, i abstrakcji. Ponadto, ważnym elementem
wystawy jest łazik - robot sterowany przez artystę , który krąży po przestrzeni galeryjnej
pomiędzy obrazami.
Na wzór sond kosmicznych wysyłanych do poszukiwania życia na innych planetach, łazik
został wysłany na eksplorację, która także ma przynieść odkrycie życia - w wielu wymiarach.
Robert Domżalski
kurator wystawy
Więcej

„MAGICAL DREAMS IV”
Galeria Miejska we Wrocławiu
31 sierpnia– 13 października 2018
wstęp wolny
kurator: Mirosław Jasiński
#GMwroclaw


Mistyczna podróż do krainy magii

Od 31 sierpnia mury wrocławskiej Galerii Miejskiej wypełni ponad 50 dzieł 37 polskich i zagranicznych artystów poruszających się.. „MAGICAL DREAMS IV”
Galeria Miejska we Wrocławiu
31 sierpnia– 13 października 2018
wstęp wolny
kurator: Mirosław Jasiński
#GMwroclaw


Mistyczna podróż do krainy magii

Od 31 sierpnia mury wrocławskiej Galerii Miejskiej wypełni ponad 50 dzieł 37 polskich i zagranicznych artystów poruszających się w estetyce realizmu magicznego. Realizowana przy współpracy z Bator Art Gallery ekspozycja stanowi czwartą już odsłonę wystawienniczego cyklu „MAGICAL DREAMS” poświęconego najlepszej współczesnej światowej sztuce tego ruchu.

Ten kierunek wymaga od twórców nie tylko doskonałego warsztatu, ale również fantazji, kreatywności i rozmachu. To niezwykle trudny wybór drogi artystycznej, obnażający wszelkie niedoskonałości, nietolerujący banalności, szablonowości, a przede wszystkim przeciętności. Najlepsi reprezentują swoją twórczością klasę światową, a my dajemy im możliwość zaprezentowania się w Europie – mówi o przedsięwzięciu Katarzyna Bator, współzałożycielka Bator Art Gallery oraz współinicjatorka cyklicznej wystawy „MAGICAL DREAMS”.

Galeria Miejska we Wrocławiu i Bator Art Gallery zapraszają na pełną fascynujących doznań mistyczną podróż do krainy magii, baśni oraz tajemniczej symboliki. W świecie, w którym wartości estetyczne często ustępują wymogom oryginalności, a fantazja przegrywa z chęcią szokowania odbiorcy, publiczność będzie miała okazję zapoznać się z dziełami malarskimi i rzeźbiarskimi, które nie tylko stanowią skrzętny zapis wydobytych z najgłębszych zakamarków wyobraźni twórczych wizji, ale również są świadectwem niezwykłego artystycznego kunsztu i doskonalonego przez długie lata warsztatu.

Wystawa „MAGICAL DREAM IV” zgromadzi dzieła 37 najważniejszych współczesnych artystów pracujących w nurcie realizmu magicznego. W pokazie wezmą udział zarówno twórcy z Polski (Karol Bąk, Mariola Jaśko, Jarosław Jaśnikowski, Marcin Kołpanowicz, Mariusz Krawczyk, Jacek Opała, Borys Michalik, Graszka Paulska, Kazimierz Pilarz, Andrzej Sajewski, Grzegorz Stec, Józef Stolorz, Adam Widełka, Krzysztof Wiśniewski, Mariusz Zdybał), jak i z Niemiec (Angerer der Ältere, Kathrina S. Baumgartner, Jacek Lipowczan, Michael Maschka, Johann Meier, Otto Rapp, Reinhard Schmid, Siegfried Zademack), Austrii (Peter Gric, Jolanda Richter), Danii (Claus Brusen), Irlandii (Alen Kopera), Włoch (Fabrizio Riccardi, Gianni Gianasso), Hiszpanii (Álex Alemany), Francji (Bruno Altmayer, Anne Bachelier), Belgii (Tim Roosen), Ukrainy (Igor Grechanyk), Rosji (Micha Lobi), a także z Meksyku (Jose Parra) czy Stanów Zjednoczonych (Carrie Ann Baade).

Wystawę „MAGICAL DREAMS IV” będzie można oglądać do 13 października.
Kuratorem wystawy jest Mirosław Jasiński.

Dodatkowe informacje: http://www.magical-dreams.pl/ Więcej

Zapraszam na dwie wystawy w maju : http://www.korczowski.com/Korczowski2.htm

"Michał Kastory - urodzony w Krakowie w roku 1990. Absolwent Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku 2009 podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa - dyplom z wyróżnieniem obronił w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka w roku 2014. W tym.. "Michał Kastory - urodzony w Krakowie w roku 1990. Absolwent Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. W roku 2009 podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa - dyplom z wyróżnieniem obronił w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka w roku 2014. W tym samym roku rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Malarstwa które obecnie kończy przygotowując obronę pod opieką promotora prof. ASP Witolda Stelmachniewicza. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią.
wernisaż wystawy 29.06.2018 godz 19 w galerii Otwarta Pracownia ul. Dietla 11
Wystawa czynna w dniach środa, czwartek, piątek 18-20 lub po telefonicznym umówieniu: 607 936 216; 604 922 724; 608 553 667 Więcej

Toksyczny lizak
Małgorzata ET BER Warlikowska
Galeria Miejska we Wrocławiu
Wystawa czynna od 29.06 do 18.08.2018
Wernisaż: 28.06.2018 (czwartek), godz. 18:00
Wstęp bezpłatny



Od 29 czerwca w murach Galerii Miejskiej we Wrocławiu będzie można obejrzeć indywidualną wystawę Małgorzaty ET BER Warli.. Toksyczny lizak
Małgorzata ET BER Warlikowska
Galeria Miejska we Wrocławiu
Wystawa czynna od 29.06 do 18.08.2018
Wernisaż: 28.06.2018 (czwartek), godz. 18:00
Wstęp bezpłatny



Od 29 czerwca w murach Galerii Miejskiej we Wrocławiu będzie można obejrzeć indywidualną wystawę Małgorzaty ET BER Warlikowskiej pt. „Toksyczny lizak”. Przestrzenie instytucji wypełni malarstwo, grafika, a także obiekty ceramiczne oraz realizacje wykonane ze szkła i stali. Pokaz poświęcony będzie szeroko rozumianemu problemowi biedy oraz opozycyjnemu wobec niego zagadnieniu bogactwa.

Tytuł wystawy zrodził się ze sprzeciwu Warlikowskiej wobec zobaczonego w Internecie zdjęcia, na którym czarnoskóre dziecko dzieli się z fotografującą je osobą otrzymanymi lizakami. Dla artystki podarowanie głodującemu chłopcu tak mało wartościowego jedzenia, jak cukier na patyku, nie tylko stało się największym wyrazem absurdu, ale również sprowokowało refleksję na temat ogromnej przepaści pomiędzy tym, czego naprawdę potrzebujemy, a tym, co zamiast tego otrzymujemy. Według ET BER, tym, co oferuje nam polityka, ekonomia, religia jest całkowicie nieadekwatna odpowiedź na nasze prawdziwe potrzeby, ich marny substrat – tytułowy toksyczny lizak.
Pokaz Warlikowskiej eksploruje wszystkie znaczenia biedy, począwszy od tego najbardziej powszechnego, a związanego z warunkami materialnymi człowieka, poprzez to związane ze społeczną dyskryminacją, na tak zwanej biedzie wojennej kończąc.
Nie da się jednak mówić o ubóstwie w oderwaniu od bogactwa. Jak twierdzi artystka, to dwie strony jednego medalu, przeciwstawne, ale dopełniające się siły. Bieda nie istniałaby bez bogactwa, a bogactwo bez biedy. Ponieważ, jak mówi ET BER, te dwa światy ściśle się ze sobą przenikają i nie sposób dokonać jednoznacznych podziałów pomiędzy tym, co luksusowe, a tym, co tanie i tandetne, realizacje artystki obfitują w absurdalne zestawienia elementów związanych z bogactwem oraz ubóstwem.
Próżno jednak w monograficznym pokazie Warlikowskiej poszukiwać syntetycznej, książkowo uporządkowanej analizy zjawisk biedy i bogactwa. Artystka prowadzi raczej widza poprzez labirynt znaczeń i odniesień i, zamiast wpędzać go w naukowy dyskurs, pozwala mu na uruchomienie lawiny swobodnych interpretacji.
Kurator wystawy, Mirosław Jasiński, pisze o niej w ten sposób: „Toksyczny lizak” to jak odwrócenie Alicji w Krainie Czarów. Ukazanie lustra, przez które wnikając mamy szansę po toksycznych uwikłaniach i trendach współczesności liznąć przynajmniej choć trochę Normalności i Rzeczywistości, coraz bardziej przypominają nam one Krainę Czarów.
Na pokazie publiczność będzie mogła podziwiać malarstwo, grafikę, grafikę na ceramice i szkle, rzeźby ceramiczne. trójwymiarowe obiekty ze szkła i stali.
Wystawa potrwa do 18 sierpnia bieżącego roku.

Podczas oficjalnego otwarcia ekspozycji „Toksyczny lizak” odbędzie się recital w wykonaniu Konrada Imieli i Kuby Suchara.

Autor tekstu: Katarzyna Zahorska

YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=1FznfdWCZ9E
Instagram: https://www.instagram.com/galeria_miejska_we_wroclawiu/
Facebook: https://pl-pl.facebook.com/events/2017318748584102/
Strona www: http://galeriamiejska.pl/wystawy/00677_toksyczny-lizak
Więcej

Kim jestem?

Odkąd pamiętam interesowały mnie teorie struktury świata, struktury rzeczywistości. Jako dziecko widziałam wszystko naokoło mnie w sposób fraktalny. Nie ujawniałam długo talentów artystycznych, raczej skłonności w kierunku nauki – chciałam być matematykiem.

Po studiach na Akademi.. Kim jestem?

Odkąd pamiętam interesowały mnie teorie struktury świata, struktury rzeczywistości. Jako dziecko widziałam wszystko naokoło mnie w sposób fraktalny. Nie ujawniałam długo talentów artystycznych, raczej skłonności w kierunku nauki – chciałam być matematykiem.

Po studiach na Akademii w Warszawie udałam się na roczne studia do Goetheanum w Dornach, gdzie zapoznałam się z teoriami Steinera oraz Goethego. Bardzo mnie inspirowaly rysunki do wykładów Steinera, które przekazywały w sposób widzialny to, co metafizyczne i niewidzialne. Zestawienie rysunków Rudolfa Steinera z rysunkami Josepha Beuysa na wystawach Waltera Kuglera było dla mnie następnym potwierdzeniem mojego sposobu myślenia o sztuce. W tym czasie interesowały mnie również fenomenologia, monadologia Leibniza, teorie chaosu i porządku, teorie gier, matematyka form naturalnych, topologia, fizyka molekularna. Te przemyślenia zaowocowały wystawą rysunków „Żywność na Święto” zorganizowaną przez Andrzeja Bonarskiego w SARP-ie w 1988 roku; tekst do katalogu napisał filozof, specjalista od monadologii Leibniza Stanisław Cichowicz.

Wyobrażenia o różnych poziomach rzeczywistości i świadomości, o relacjach i emocjach ludzkich notowałam nieustannie w moich licznych szkicach, były one jakby rysunkami choreograficznymi, przekazywały w sposób syntetyczny dynamikę gestu, procesu. W mojej wyobraźni były to twory przestrzenne, tak więc w sposób naturalny przeszłam do form trójwymiarowych. Pierwsze moje rzeźby pokazywałam w 1990 roku w Galerii Dziekanka i w Galerii Rzeźby w Warszawie. Potem przyszły następne obiekty i instalacje, które pokazywały między innymi moje fascynacje: aspektami życia duchowego („Jak i na górze tak i na dole”, CSW, Warszawa), grami planszowymi („Chińczyk”, Galeria Zachęta, Warszawa), matematycznymi formułami natury, kombinatoryką („Kwiatostany”, Galeria Zderzak, Kraków), rachunkiem prawdopodobieństwa („Kalejdoskop”, Casa Rusca, Locarno), rytuałami odnowy („Adonis’ Garden”, Museo Cantonale d‘Arte, Lugano). We wszystkich tych pracach łączyłam obserwację zjawisk przyrody z filozofią i naukami ścisłymi.

W 2015 w moim rodzinnym mieście Szczecinie miała miejsce moja pierwsza wystawa typu retrospektywnego („Prace Ręczne”, Akademia Sztuki, Zona Sztuki Aktualnej, kurator Aurelia Nowak). Ta wystawa i praca nad moim archiwum uzmysłowiła mi moje najgłębsze fascynacje i ich źródła. Ten powrót do własnych korzeni zaowocował seriami prac „Pułapki”, „Progi” i „Meteoryty”. Poczułam znów pierwotną radość tworzenia i zabawy. Moje wieloletnie rozważania ontologiczne nabrały sensu i wszystko zaczęło się układać w jakąś całość. Moje obiekty-rysunki przestrzenne zaczęły być rozpoznawalne jako modele procesów i przeżyć, jako struktury rzeczywistości i materializacje niewidzialnego.
(fragment wypowiedzi Artystki z katalogu wystawy)

Co zobaczymy na wystawie?

Na wystawie „Dusza się pochyliła i przewróciła” pokażemy cykl obrazów Małgorzaty Turewicz-Lafranchi z końca lat 80. Stylowo i duchowo należą one do nurtu neoekspresjonizmu (Nowej Ekspresji, Neue Wilde, Noworomantyzmu). W Polsce styl ten łączy się z młodą sztuką lat 80., wybuchem Solidarności, duchowością New Age, i umieszcza jego rozwój w ramach jednej dekady 1980-1990. Sztuka artystki reprezentuje intelektualny i ezoteryczny aspekt Noworomantyzmu, bliski ideom awangardy. Interesują ją podstawowe struktury poznawcze, badanie elementarnych energii duchowych, wiedza naukowa i tajemna, organiczny sposób myślenia i działania, idea terapii przez sztukę oraz idee ekologiczne.



Artystka mieszka w Bellinzonie, stolicy szwajcarskiego kantonu Ticino, raju na ziemi artystów i myślicieli. W latach 1980-1985 studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, 1985-86 w Freie Hochschule für Geisteswissenschaft w Dornach, w Szwajcarii. Tworzy rzeźby, obiekty, obrazy, rysunki, modele przestrzenne. Autorka licznych wystaw indywidualnych oraz prezentacji w ramach wystaw zbiorowych w Polsce i za granicą. Jej debiutancka wystawa „Żywność na święto” zorganizowana w 1988 roku przez warszawskiego marszanda Andrzeja Bonarskiego była wydarzeniem artystycznym. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski oraz Zachęty w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Staatsgalerie Moderner Kunst w Monachium, Museo Cantonale d’Arte w Lugano. Obecna wystawa jest trzecią wystawą artystki w Zderzaku, który w 2002 roku wydał obszerny katalog jej dzieł.

Nowa Ekspresja warta odkrycia!

Neoekspresjonizm jako wydarzenie artystyczne, a w Polsce także ruch pokoleniowy, jest obecnie w zapomnieniu. W kręgu akademickiej historii sztuki nie jest tematem modnym, w związku z czym brak badań naukowych i historyków-specjalistów, a także wystaw monograficznych jego wybitnych reprezentantów. Wielu z nich cieszy się życiową stabilizacją, wielu zmieniło styl, dlatego i w pokoleniu lat 80. nie ma motywacji do szerszej refleksji, tym bardziej, że niemal całkowicie, w sposób zdumiewający wygasły w Polsce idee solidaryzmu. A był to nurt niezwykle barwny i zróżnicowany ideowo, co wynikało z charakteru burzliwej epoki, z intensywnego rozwoju kultury alternatywnej, z głodu wartości i niekonwencjonalnych poszukiwań młodego pokolenia artystów. Wpływ neokspresjonizmu na polską sztukę był ogromny. Na krajowej scenie artystycznej pojawiła się niezwykła ilość talentów, powstały wspaniałe, niezapomniane dzieła, po raz pierwszy spontanicznie wykształcił się system gwiazdorski, pojawili się pierwsi marszandzi. Wystarczy tylko wspomnieć takie nazwiska jak: Mirosław Bałka, Marek Kijewski, Jarosław Modzelewski, Leon Tarasewicz, Tomasz Tatarczyk, Ryszard Grzyb, Grzegorz Klaman, Zdzisław Nitka, Mariusz Kruk, Marek Sobczyk, Włodzimierz Pawlak, Piotr Kurka, Mirosław Filonik, Zbigniew Libera, Piotr Młodożeniec... a także formacje artystyczne – Luxus, Gruppę, Koło Klipsa, Łódź Kaliską, Neue Beriemiennost’… by zdać sobie sprawę z potencjału ruchu, jego szerokiego spektrum i długofalowego oddziaływania.

Wystawą „Dusza się pochyliła i przewróciła” Małgorzaty Turewicz-Lafranchi zaczynamy cykl prezentacji wybitnych dzieł nurtu Nowej Ekspresji, który będziemy kontynuować przez najbliższe lata.

Zapraszamy!

Katalog wystawy ukaże się 24 czerwca i będzie darmową edycją internetową do pobrania na witrynie Zderzaka.

Zawiera rozmowę Marty Tarabuły z Małgorzatą Turewicz-Lafranchi na temat jej inspiracji i warszawskiego środowiska artystycznego 2 poł. lat 80. Więcej

Zapraszamy na wystawę malarstwa Mariusza Drohomireckiego. Wernisaż odbędzie się 8 czerwca (piątek) o godz. 18.00.
Ekspozycja potrwa do 22 czerwca 2018 r.
---
Fragment tekstu kuratorskiego: Na prezentowanej wystawie zobaczymy najnowsze płótna Mariusza Drohomireckiego, których elementem wspólnym.. Zapraszamy na wystawę malarstwa Mariusza Drohomireckiego. Wernisaż odbędzie się 8 czerwca (piątek) o godz. 18.00.
Ekspozycja potrwa do 22 czerwca 2018 r.
---
Fragment tekstu kuratorskiego: Na prezentowanej wystawie zobaczymy najnowsze płótna Mariusza Drohomireckiego, których elementem wspólnym jest martwa natura. Prace zostały wykonane w technice własnej (m.in. olej, collage). Obrazy można podzielić na martwe natury sensu stricto oraz te, które wykraczają poza pracownię malarza łącząc się z pejzażem greckiego miasteczka ("Kokkino Nero - widok z tarasu") czy widokiem Krakowa. Przedmiotami, które zachwycają artystę są najczęściej: ryby, garnki oraz akcesoria malarskie takie jak farby, sztalugi oraz pędzle. Warto wspomnieć o niezwykłej naturalności uderzającej z kompozycji płócien artysty. Analizując je, możemy dostrzec dwa typy przedstawień. Pierwszy z nich prezentuje martwą naturę jako pewnego rodzaju "horror vacui", natomiast drugi typ ukazuje oszczędną konstrukcję obrazu. Pozorny bezład w pracy "Martwa natura z rybami - wędki, sieci i kołowrotek" - jest po głębszej analizie zrównoważoną kompozycją, w której każdy element buduje napięcie pracy. Przykładem drugiego typu układu jest płótno "Martwa natura - ryba na patelni + 2 cebule", w którym szlachetność prostoty jest urzekająca.
Agnieszka Stefańczyk - kurator wystawy

Więcej informacji na stronie Galerii: http://www.galeria-attis.pl/aktualnosci/211/wystawa-drohomirecki-natura-rzeczy Więcej

„Jarosław Kukowski i uczniowie”
Galeria Miejska we Wrocławiu
wystawa czynna od 6 do 30 kwietnia 2018
wernisaż 5 kwietnia (czwartek) godz. 18:00
wstęp bezpłatny


Mistrz surrealizmu i jego Uczniowie

Od 6 do 30 kwietnia w murach Galerii Miejskiej we Wrocławiu będzie można obejrzeć wyst..

„Jarosław Kukowski i uczniowie”
Galeria Miejska we Wrocławiu
wystawa czynna od 6 do 30 kwietnia 2018
wernisaż 5 kwietnia (czwartek) godz. 18:00
wstęp bezpłatny


Mistrz surrealizmu i jego Uczniowie

Od 6 do 30 kwietnia w murach Galerii Miejskiej we Wrocławiu będzie można obejrzeć wystawę zbiorową „Jarosław Kukowski i uczniowie”. Na ekspozycji Mistrz zaprezentuje malarstwo surrealistyczne oraz instalacje będące połączeniem rzeźby, malarstwa i monumentalnych zegarów. Wystawę dopełnią prace uczniów Kukowskiego, czyli Jolanty Bukowskiej, Ewy Kukowskiej, Piotra Lemke oraz Krzysztofa Sprady.

Na prezentowanej w Galerii Miejskiej we Wrocławiu przekrojowej wystawie prac Jarosława Kukowskiego, będzie można podziwiać dzieła zarówno z początku jego drogi twórczej, datowane na lata 90., jak i najnowsze realizacje z 2017 roku. Będą to wybrane prace z wczesnego okresu twórczości Mistrza – będące częścią cyklu Sny, Nie-sny, jak i te z późniejszych serii - Freski, Złota Seria, a także Zegary - niepowtarzalne dzieła sztuki z cyklu Memento. Pracom artysty towarzyszyć będą obrazy jego Uczniów: Ewy Kukowskiej, Jolanty Bukowskiej, Piotra Lemke oraz Krzysztofa Sprady, których połączyła chęć rozwijania pasji oraz podziw nad kunsztem Mistrza.

Od początku swojej drogi twórczej Jarosław Kukowski stawiał na swoistą grę z odbiorcą, która nierzadko prowokowała, jak i pobudzała do refleksji nad przygnębiającymi, niekiedy ironicznymi wizjami artystycznymi. Wczesne prace tego współczesnego twórcy surrealistycznego przesycone były symboliką, dramatyzmem i smutkiem. Pełne cierpienia, zdeformowane postacie ludzkie oraz mityczne stwory ukazywane na tle surrealistycznych pejzaży, to elementy wspólne dzieł, składających się na cykl zatytułowany Nie-sny.
W późniejszym okresie Kukowski zdecydowanie rozjaśnił swoją paletę. Tematem jego obrazów stały się akty namalowane w formie fresków, lecz nawet tu odczuwalne było piętno rozpadu i upływającego czasu.
W kolejnej fazie twórczości Kukowski nawiązał do swoich pierwszych prac, lecz mimo jaśniejszych tonacji, jego obrazy stawały się coraz bardziej ironiczne i prowokacyjne, co wskazywało na niezwykłą śmiałość twórcy w zgłębianiu mrocznych sfer ludzkiej natury,
Najnowsza seria Memento, będąca rozwinięciem malarskiej serii Freski, kontynuowanej przez artystę od lat 90., to wyjątkowe, czterowymiarowe instalacje artystyczne, będące połączeniem rzeźby, malarstwa i działających monumentalnych zegarów. Każdy z nich jest niepowtarzalny, sygnowany i numerowany przez artystę.

Ewa Kukowska oraz Jolanta Bukowska, uprawiają malarstwo olejne, a pierwsza z nich nie stroni także od eksperymentalnych technik własnych. Artystki prezentują prace o bardzo różnorodnej tematyce, począwszy od aktów i abstrakcyjnych kompozycji, po surrealistyczne pejzaże.
Kolejnym, biorącym udział w wystawie Uczniem Jarosława Kukowskiego jest Piotr Lemke, którego główną tematyką prac jest abstrakcja (choć zauważalne są w nich również konkretne odniesienia do rzeczywistości). Jego obrazy najczęściej przedstawiają pękające płaszczyzny materii spod których wylewają się strugi farby, a warsztat malarstwa pozwala stworzyć iluzję niezwykłej realności i dramatyzmu.
Ostatni z Uczniów - Krzysztof Sprada, jak sam o sobie mówi „jest budowniczym eksperymentującym z wieloma technikami i materiałami, na wielu płaszczyznach wyrażania się i eksponowania przemyśleń”. Przez wiele lat zajmował się projektowaniem biżuterii artystycznej do której wykonywał autorskie opakowania. Tworzył różnorodne instalacje, był także organizatorem happeningów i akcji plastycznych. Zajmował się malarstwem – tworzył obrazy zaliczane do nurtu realistycznego.

Wystawa prezentowana w Galerii Miejskiej we Wrocławiu, będzie zestawieniem prac Uczniów z dziełami Mistrza. Ekspozycja ujawni jak silnie dominuje w artystach potrzeba odnalezienia nauczyciela, który podobnie jak Jarosław Kukowski, może odpowiednio ukierunkować swoich podopiecznych na ich artystycznej drodze.

Kurator wystawy: Mirosław Jasiński

Zapowiedź filmowa wystawy: https://youtu.be/eimSN0CWZE4
Więcej

Projekt wystawienniczy towarzyszący obchodom 200-lecia powstania Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

Prof. Zbigniew Bajek – autor i koordynator międzynarodowego projektu artystycznego „Kafka – przełamywanie granic” – zaprosił do interpreta.. Projekt wystawienniczy towarzyszący obchodom 200-lecia powstania Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

Prof. Zbigniew Bajek – autor i koordynator międzynarodowego projektu artystycznego „Kafka – przełamywanie granic” – zaprosił do interpretacji myśli Kafki przede wszystkim artystów-pedagogów prawie wszystkich uczelni artystycznych z Polski, Czech i Niemiec. Kolekcja licząca prawie 150 czarno-białych prac wykonanych różnymi technikami to autorskie interpretacje mini tekstów Franza Kafki. Ponadto powstało ponad 50 portretów pisarza, które znakomicie dopełniają dzieła – odnosząc się do treści aforyzmów, których autorem tłumaczenia na język polski jest Jerzy Ciurloka.

O znaczeniu twórczości F. Kafki, która od dziesiątków lat inspiruje literatów, muzyków ale także ludzi teatru i filmu nie trzeba nikogo przekonywać. Henryk Waniek w eseju „Kafka – trzeci proces” pisał: „(…) w prozie Kafki istnieją nieprzebrane zasoby postaci, sytuacji i przyczynków, gotowych do transpozycji na język obrazu”.

Rysunki, grafiki, obrazy, formy przestrzenne przygotowane przez uczestników projektu potwierdzają to w pełni. I nie jest to świat jednowymiarowy. „Człowiek kafkowski” – z którym wielu z nas się utożsamia – wciąż staje wobec ograniczeń, wobec granic, które zdają się nie do pokonania, które zagrażają jego wolności. Więcej

Galeria Olympia
Agnieszka Berezowska

Kawałek, część, fragment, cząstka lub okruch należą do pewnej całości, kogoś, lub
czegoś. Pozostawione w formie różnych kształtów, nieforemne, często wyjątkowe
elementy całości, pozostawiają wspomnienie, scalają przeszłość z dniem dzisiejszym,
łącząc się.. Galeria Olympia
Agnieszka Berezowska

Kawałek, część, fragment, cząstka lub okruch należą do pewnej całości, kogoś, lub
czegoś. Pozostawione w formie różnych kształtów, nieforemne, często wyjątkowe
elementy całości, pozostawiają wspomnienie, scalają przeszłość z dniem dzisiejszym,
łącząc się w fragment nowej rzeczywistości. Kawałeczki jedzenia, półmiski zastawione
w całości do podziału, poczęstunku, jednoczące ludzi. Fragmenty podłóg, części miejsc,
po których pozostał tylko materiał z podłogi. Te fragmenty łącza wspomnienia
minionego czasu, są przetworzone na nowe, na grafikę, na ścianę.
Gość zaproszony do udziału w wystawie: Krystyna Tomaszewska- Oleksy Więcej

KURZ ZEN/ Ewa Myoshin Hadydoń, Nyogen Nowak
9 – 30 marca 2018
Galeria Miejska we Wrocławiu
Wstęp wolny
Kurator wystawy: Mirosław Jasiński


Od 8 do 30 marca wnętrza Galerii Miejskiej we Wrocławiu wypełnią orientalne dzieła dwójki artystów – Polaków, buddyjskich mnichów – Ewy Myoshin Hadydoń.. KURZ ZEN/ Ewa Myoshin Hadydoń, Nyogen Nowak
9 – 30 marca 2018
Galeria Miejska we Wrocławiu
Wstęp wolny
Kurator wystawy: Mirosław Jasiński


Od 8 do 30 marca wnętrza Galerii Miejskiej we Wrocławiu wypełnią orientalne dzieła dwójki artystów – Polaków, buddyjskich mnichów – Ewy Myoshin Hadydoń i Nyogena Nowaka. Na wystawie „KURZ ZEN” będzie można zobaczyć prace wykonane tuszem.

Zen (cicha medytacja, religijna kontemplacja) to nurt buddyzmu, którego wcielenie w życie pozwala na uzyskanie świeżości umysłu i klarownego myślenia. Podstawową praktyką w tym nurcie jest medytacja siedząca zwana zazen, której istotą jest poznanie swojej prawdziwej natury i wejście w stan najwyższego oświecenia.
Ze względu na brak możliwości pełnego opisu prawdziwej natury zen za pomocą słów, wielu artystów – wyznawców tego podejścia, tworzy dzieła, które mają za zadanie przedstawiać filozofię i ducha zen. Artyści traktują tutaj proces twórczy jako formę medytacji, która pogłębia ich stopień wtajemniczenia, a także drogę, którą mogą dotrzeć z wyznawaną przez nich filozofią do innych ludzi.

Dwójka buddyjskich mnichów, małżeństwo – Ewa Myoshin Hadydoń i Nyogen Nowak to Polacy na stałe mieszkający w Japonii. Oboje zajmują się sztuką. Ona malarstwem ezoterycznym (mikkyoga), natomiast On malarstwem zen (zenga).

Na wystawie „KURZ ZEN” Ewa Hadydoń prezentuje twarze Buddów i sanskryckie litery (bonji). Według artystki buddyzm i sztuka są wzajemnie ze sobą powiązane. Buddyjska nauka od starożytności była symbolizowana przez Buddę, czyli istotę wolną od wszelkich ograniczeń. Stworzona przez Hadydoń Mandala Trzynastu Buddów ukazuje w rzeczywistości trzynaście aspektów jednego Buddy, który jest Pustką. Każdy z nich ma swój mistrzowski werset (dharani) uważany za kwintesencję buddyjskiej sutry. Zapisywana jest ona pismem siddham (czyli właśnie bonji).
Każdy z obrazów Hadydoń charakteryzuje się drobiazgowością, głębią, tajemniczością i koncentracją ducha.

Nyogen Nowak na wrocławskiej ekspozycji zaprezentuje malarstwo zen (zenga) i kaligrafię zen (zensho). Według artysty najważniejszym elementem jego twórczości jest przepływ witalnej energii życia poprzez tusz, zwany po japońsku bokki. W pracach Nowaka i orientalnym malarstwie tuszem najważniejsza jest linia. Gdy linia jest pełna witalnej energii życia, obraz żyje i posiada zdumiewającą moc. Nie zależy to od techniki malarskiej, jakości tuszu czy pędzla, ale od energii, która zawsze jest obecna, ale nie ujawnia się, jeśli nie jest kultywowana. Należy tu zaznaczyć, że sztuka zen jest częścią treningu zen, a zazen jednym ze sposobów jej kultywowania.
Na pracach Nyogena Nowaka, często wykonanych na zwojach, pojawiają się motywy zwierzęce i roślinne, duchowni, a także azjatyckie pejzaże.

Choć na pierwszy rzut oka obydwa style malarstwa Nyogena Nowaka i Ewy Myoshin Hadydoń zdają się zmierzać w przeciwnych kierunkach, to w umyśle Buddy tworzą jedność.

Orientalny i ezoteryczny charakter dzieł prezentowanych na wystawie „KURZ ZEN” ma zachęcać widza do kontemplacji, skłonić go do myślenia i oczyszczenia umysłu. Aby stworzyć sprzyjająca ku temu aurę, podczas wernisażu wystawy odbędzie się uroczystość kenteki, co po japońsku oznacza „ofiarowanie fletu”. Podczas wydarzenia muzyk Igor Pietraszewski (który uczył się od mistrza fletu shakuhachi Takahashi Ryudo) wykona utwory z tradycji komuso (zgodnej z praktykami zen).


Zapowiedź filmowa wystawy: https://youtu.be/tLZU_DP-QB0

Wydarzenie Facebook: https://pl-pl.facebook.com/events/603398796677541/

Więcej

Galeria Zderzak, 15.3. — 15.6.2018
wernisaż w czwartek 15 marca o godz. 19:00
Obowiązują stroje wieczorowe

Akwarele Stefana Gierowskiego należą do najświetniejszych osiągnięć sztuki polskiej po 1958 roku. Każda kolejna dekada wnosiła do nich własny klimat i nowe rozwiązania formalne. Lata 60... Galeria Zderzak, 15.3. — 15.6.2018
wernisaż w czwartek 15 marca o godz. 19:00
Obowiązują stroje wieczorowe

Akwarele Stefana Gierowskiego należą do najświetniejszych osiągnięć sztuki polskiej po 1958 roku. Każda kolejna dekada wnosiła do nich własny klimat i nowe rozwiązania formalne. Lata 60. – olśniewające struktury malarstwa materii i przestrzenne, kosmiczne efekty abstrakcji postmalarskiej. Lata 70. – czyste kolory triady i symetryczne podziały płaszczyzn. Lata 80. – antynomie, napięcia i eschatologię. Lata 90. – lirykę i spontaniczny gest.

Prace na papierach wielkiego mistrza polskiego malarstwa to przede wszystkich radość dla widza. Żadna akwarela nie ma tytułu, żadna nie jest numerowana cyframi rzymskimi, tak jak obrazy olejne. Ale zdarza się, że niektóre mają... dedykacje. Tak jak ta poniżej: „Pani Marcie zamiast kolacji dla zabawy S. Gierowski 97 r.”

Zabawa, żart, dowcip aż iskrzą w tych pracach. Wiadomo, że malarstwo Gierowskiego to kolor i przestrzeń, napięcie i balans. Należy do tego dodać cechy duchowe: iście stoicką równowagę i poczucie humoru Autora. Farby wodne to poważna sztuka i osobny gatunek, który daje zupełnie inne możliwości niż pracochłonna technika olejna – świeżość i czystość wyrazu. Artysta ceni go wysoko i ubolewa nad tym, że jest on u nas niedoceniany przez muzealników, krytyków sztuki i kolekcjonerów. Liczymy na to, że wystawa Zderzaku co nieco zmieni w tej materii...

Zapraszamy!
Galeria Zderzak, ul. Floriańska 3, Kraków
www.zderzak.pl, zderzak@zderzak.pl Więcej