wernisaż wystawy – 13 grudnia 2018 r. (czwartek), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM



Fosylia Czasu – Szara Galeria
W Szarej Galerii CENTRUM zaprezentowane będą kolaże z cyklu Fosylia czasu, w którym opuszczony krajobraz przemysłowy staje się przestrzenią romantyczną i tajemniczą zarazem, odreal... wernisaż wystawy – 13 grudnia 2018 r. (czwartek), g. 18.00, Czarna Galeria CENTRUM



Fosylia Czasu – Szara Galeria
W Szarej Galerii CENTRUM zaprezentowane będą kolaże z cyklu Fosylia czasu, w którym opuszczony krajobraz przemysłowy staje się przestrzenią romantyczną i tajemniczą zarazem, odrealnione sylwetki nieczynnych już hut i fabryk uwodzą subtelną i nostalgiczną aurą. W nieco surrealistycznej manierze kontrastujące ze sobą poetyki – industrialna i liryczno-ekspresyjna – zostały połączone.

Pejzaż Miejski – Czarna Galeria
W Czarnej Galerii CENTRUM przedstawione zostaną obrazy inspirowane śródziemnomorskimi podróżami artystki (Sycylia, Hiszpania, Malta, Tunezja, Maroko). Tym razem widoki miast i portów stają się pretekstem do gry abstrakcyjnych form mozaikowych. Rzeczywistość jest uproszczonym tworzywem konstrukcyjnym, z którego malarka wydobywa kolorystyczno-geometryczne rytmy. Szczególną fascynacją były dla artystki arabskie, średniowieczne medyny, labirynty wąskich uliczek będące sercem tamtejszego miejskiego życia. Ten relikt, kultury miast orientu trwającej w niezmienionym od stuleci kształcie, powoli cofa się przed naporem globalizacji niesionej przez turystykę. Jest to kolejny motyw przemijania, jak w przypadku opuszczonych fabryk. Artystka zdaje się powtarzać za Heraklitem Panta rhei. Więcej

Sztuka Tadeusza Ciemierkiewicza jest komunikatem. Malarstwem artysta chce przekazać swój stan wewnętrzny oraz zmotywować odbiorców do zadawania sobie pytań, tropienia sensu życia zakotwiczonego w sztuce, wiedzy i filozofii.

Projekt wystawienniczy towarzyszący obchodom 200-lecia powstania Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

Prof. Zbigniew Bajek – autor i koordynator międzynarodowego projektu artystycznego „Kafka – przełamywanie granic” – zaprosił do interpret... Projekt wystawienniczy towarzyszący obchodom 200-lecia powstania Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.

Prof. Zbigniew Bajek – autor i koordynator międzynarodowego projektu artystycznego „Kafka – przełamywanie granic” – zaprosił do interpretacji myśli Kafki przede wszystkim artystów-pedagogów prawie wszystkich uczelni artystycznych z Polski, Czech i Niemiec. Kolekcja licząca prawie 150 czarno-białych prac wykonanych różnymi technikami to autorskie interpretacje mini tekstów Franza Kafki. Ponadto powstało ponad 50 portretów pisarza, które znakomicie dopełniają dzieła – odnosząc się do treści aforyzmów, których autorem tłumaczenia na język polski jest Jerzy Ciurloka.

O znaczeniu twórczości F. Kafki, która od dziesiątków lat inspiruje literatów, muzyków ale także ludzi teatru i filmu nie trzeba nikogo przekonywać. Henryk Waniek w eseju „Kafka – trzeci proces” pisał: „(…) w prozie Kafki istnieją nieprzebrane zasoby postaci, sytuacji i przyczynków, gotowych do transpozycji na język obrazu”.

Rysunki, grafiki, obrazy, formy przestrzenne przygotowane przez uczestników projektu potwierdzają to w pełni. I nie jest to świat jednowymiarowy. „Człowiek kafkowski” – z którym wielu z nas się utożsamia – wciąż staje wobec ograniczeń, wobec granic, które zdają się nie do pokonania, które zagrażają jego wolności. Więcej

Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00

Wyjątkowa wystawa cyklu wielkoformatowych obrazów olejnych inspirowanych fotografiami z rodzinnego albumu artystki. Dzieła łączy motyw przewodni świętowania – rodzinnego przeżywania ślubów, wznoszenia toas... Wioleta Rzążewska – wystawa malarstwa „Sto lat!”
Wernisaż – 16 marca (piątek), g. 18.00

Wyjątkowa wystawa cyklu wielkoformatowych obrazów olejnych inspirowanych fotografiami z rodzinnego albumu artystki. Dzieła łączy motyw przewodni świętowania – rodzinnego przeżywania ślubów, wznoszenia toastów oraz doświadczania pogrzebów. „Sto lat!” stanowi próbę odpowiedzi o sens istnienia, ciągłość linii rodowej, zrozumienia przenikających się w trakcie obrzędów sfer „sacrum” i „profanum”.



Wielu z nas trzyma gdzieś na dnie szafy taki album. Stare, pożółkłe fotografie, niekiedy z ozdobnie przyciętymi brzegami, przylepione na ciemnym kartonie kruszejącą gumą arabską albo delikatnie przytrzymane na rożkach papierowymi trójkątami. Galeria skupionych twarzy, zastygłych przed obiektywem aparatu sylwetek, niekiedy skąpo opisanych wyblakłym tuszem, choć najczęściej po prostu anonimowych. Daleki, zapomniany świat… Kiedy więc czasem, w przypływie nostalgicznych uczuć, próbujemy przeniknąć w ową zetlałą rzeczywistość, boleśnie się przekonujemy, jak niewiele potrafimy już z niej zrozumieć.
Dlatego tak zazdroszczę Wiolecie Rzążewskiej, że zdążyła ze swojego rodzinnego albumu nie tylko wyczytać fascynującą ludzką historię, pełną konkretnych postaci, ale też dostrzec i przekazać nam – w formie malarskiej – niezwykłą urodę owych chwil zatrzymanych niegdyś na kliszy. Z banalnych, jak by się wydawało, obrazów wiejskich uroczystości wydobyła dla nas (choć może myślała przede wszystkim o sobie?) to, co w nich nieprzemijające: światło, powietrze, kontur, gest, harmonię płaszczyzn. Posłużyła się przy tym własnym, przemyślanym językiem dojrzałego artysty – dosłowność fotograficznych kadrów zamieniając na metaforę, przestrzeń symboliczną, lecz zarazem zachowując czytelną narrację miejsca, czasu i zdarzeń. To więcej niż inspiracja przypadkowo napotkanym artefaktem. Jest bowiem w obrazach Rzążewskiej ogromny ładunek osobistego przeżycia i zaangażowania, uzupełniony wiedzą o przedstawionym świecie, płynącą tyleż z rodzinnych przekazów, co i z bezbłędnej intuicji. Stąd ów naturalny, międzypokoleniowy dialog, jaki artystka potrafiła na swoich obrazach uruchomić między przeszłością i teraźniejszością. Szczęśliwi, którzy potrafią włączyć się do tego dialogu.

– Joanna Gościej-Lewińska, kurator wystawy



Wioleta Rzążewska – urodzona 29 czerwca 1986 r. w Puławach. Dzieciństwo spędziła w powiecie garwolińskim, którego mieszkańcy, a także krajobraz, do dziś stanowią niewyczerpane źródło inspiracji dla jej malarskiej twórczości. W 2015 r. obroniła dyplom licencjacki pt. „Sceny zatrzymane” z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Marzanny Wróblewskiej w Instytucie Edukacji Artystycznej Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Studia ukończyła w 2017 r. – obroniła dyplom pracą pt. „Sto lat!” w tejże pracowni – uzyskując tytuł magistra sztuki. W latach 2013-2017 stypendystka rektora APS dla najlepszych studentów za osiągnięcia artystyczne. W latach 2015-2017 stypendystka m.st. Warszawy im. Jana Pawła II. Autorka kilkunastu wystaw indywidualnych (między innymi: „Sceny zatrzymane”, „Babcia”, „Szkice i malarstwo”) oraz uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych (w tym: w 2016 r. – wystawa pokonkursowa II Ogólnopolskiego Konkursu im. Leona Wyczółkowskiego w bydgoskiej Galerii Miejskiej BWA). Laureatka Konkursu Rektora APS na najlepszą pracę dyplomową 2014/15, finalistka II Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Więcej

Cracow Fashion Week: Focus on fashion – wystawa fotografii mody
Wernisaż wystawy – 12 marca (poniedziałek), g. 18.00

Wyjątkowa wystawa w przestrzeniach Nowohuckiego Centrum Kultury!

To już 9. edycja Cracow Fashion Week. Hasłem przewodnim tegorocznej edycji jest „Fashion & Ecology”, które m... Cracow Fashion Week: Focus on fashion – wystawa fotografii mody
Wernisaż wystawy – 12 marca (poniedziałek), g. 18.00

Wyjątkowa wystawa w przestrzeniach Nowohuckiego Centrum Kultury!

To już 9. edycja Cracow Fashion Week. Hasłem przewodnim tegorocznej edycji jest „Fashion & Ecology”, które ma przypomnieć jak bardzo współczesny świat potrzebuje nowego, świeżego i racjonalnego spojrzenia na projektowanie i produkowanie odzieży.

Międzynarodowa wystawa fotografii mody w Nowohuckim Centrum Kultury to jeden z integralnych punktów programu, który pozwoli widzom spojrzeć na projekty nie tylko jako na dzieła sztuki użytkowej, ale także jako wyjątkowe obiekty fotograficzne. Tkaniny i faktury, kształty, a także sylwetki modeli to niesamowite wyzwanie, ale też możliwość prawdziwej zabawy modą nie tylko dla designerów, ale także dla fotografów. Skupienie uwagi na modzie, które w dniach 10-18 marca 2018 będzie miało miejsce w Krakowie, w Nowohuckim Centrum Kultury przyjmie formę zachwytu nad dziełami stworzonymi dzięki spojrzeniom przez obiektyw aparatu.

Więcej informacji:
cracowfashionweek.com Więcej

WYSTAWA GRAFIK IRLANDZKICH
Finisaż wystawy – 22 marca (czwartek), g. 18.00


Wystawa twórców stowarzyszonych w Graphic Studio Dublin – najstarszej i największej pracowni graficznej w Irlandii.

Pracownia została ona utworzona w 1960 roku, przez grupę artystów i intelektualistów, w tym mala... WYSTAWA GRAFIK IRLANDZKICH
Finisaż wystawy – 22 marca (czwartek), g. 18.00


Wystawa twórców stowarzyszonych w Graphic Studio Dublin – najstarszej i największej pracowni graficznej w Irlandii.

Pracownia została ona utworzona w 1960 roku, przez grupę artystów i intelektualistów, w tym malarkę Anne Yates (córkę poety W. B. Yeats’a) oraz założyciela irlandzkiego Związku Wydawniczego – Dolmen Press Liama Millera.

Graphic Studio Dublin funkcjonuje dziś na tych samych zasadach, co dawniej – w oparciu o wspólną działalność i artystyczne wsparcie. Ponadto inicjuje i promuje międzynarodowe wystawy. W studio tworzy około stu artystów, głównie mieszkających w Irlandii, ale również w Szwecji, Japonii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. Studio od niedawna ma nową siedzibę w XIX-wiecznym budynku, którą Lars Nyberg – szwedzki artysta suchej igły – nazwał „prawdopodobnie najszacowniejszym studiem grafiki w Europie”.

Placówka jest finansowana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki (Arts Council/An Chomhairle Ealaion). Prezentuje swoje wystawy w Graphic Studio Gallery w Tempie Bar, najstarszej galerii w Dublinie zajmującej się współczesną grafiką. Studio współpracuje z ważniejszymi instytucjami narodowymi między innymi the National Gallery of Ireland, Chester Beatty Library oraz the Royal Hibernian Academy. Więcej

Na wystawę składają się fotografie prezentujące, niedostępne na co dzień dla zwiedzających, podziemne krajobrazy Kopalni Soli „Wieliczka”.

Wielicka kopalnia, wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, to nie tylko miejsce przyciągające miliony turystów, ale też niepowtarzalne „zjawisko”... Na wystawę składają się fotografie prezentujące, niedostępne na co dzień dla zwiedzających, podziemne krajobrazy Kopalni Soli „Wieliczka”.

Wielicka kopalnia, wpisana na I Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, to nie tylko miejsce przyciągające miliony turystów, ale też niepowtarzalne „zjawisko” spajające w jedno historyczną przestrzeń, dzieła sztuki, górniczą tradycję, emocje oraz ogromny wysiłek wkładany w ochronę skarbów kultury i przyrody.

Zdjęcia pokazują współgranie, taniec człowieka z naturą. Z jednej strony ukazują wysiłek górników związany z wydobyciem soli i zabezpieczeniem podziemnych wyrobisk, a z drugiej widzimy jak elementy, które pojawiły się w związku z działalnością górniczą stają się częścią natury. Człowiek i jego praca stały się częścią kopalni, a z czasem stają się także tworem natury.



Ryszard Tatomir – fotograf, członek Stowarzyszenia Twórców Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej (AFRP) zrzeszającego artystów fotografów, Krakowskiego Klubu Fotograficznego, Wielickiego Art Klubu. Więcej

Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwan... Beksiński do dziś uważany jest za jednego z najwybitniejszych i najbardziej odkrywczych fotografików lat 50. Krytyka, akcentując nowatorski sposób potraktowania fotografii, klasyfikowała artystę przede wszystkim jako twórcę awangardowego. Najbardziej kreatywne pod względem artystycznym poszukiwania przypadają na połowę lat 50. Beksiński, rozpoczynając od fotogramów architektury czy pejzażu, przeszedł do kompozycji abstrakcyjnych, opartych na mikrostrukturach i makrofotografii, oraz do prac wykonywanych w czystym bromie, gdzie ciekawy kadr stanowił główny budulec kompozycji. Wyraźnie zaznaczył się także nurt „reportażowy”, ukazujący szare, melancholijne życie miasteczka Sanok – faktury murów, podłe materie, deski płotu, bruk. Równocześnie wykonywał intrygujące portrety, których główną modelką była żona Zofia. Niekonwencjonalnym potraktowaniem wyróżniały się akty, w których chodziło artyście o stworzenie ciekawej kompozycji.

Beksiński nigdy nie traktował fotografii jako środka utrwalającego rzeczywistość, ale jako osobistą kreację świata poprzez właściwą sobie ekspresję. W 1959 r. całkowicie zrezygnował z aparatu jako narzędzia kreacji artystycznej na rzecz malarstwa, rysunku i rzeźby. Więcej

Wacław Wantuch to postać legendarna. Najbardziej rozpoznawalny współczesny polski fotograf „skończonego piękna”, czyli kobiecego aktu. Rzeźbiarz, który zamiast dłuta używa światła. Już 8 lutego wernisaż jego wystawy w Czarnej Galerii CENTRUM.

Wacław Wantuch traktuje nagie ciało kobiety jak pię... Wacław Wantuch to postać legendarna. Najbardziej rozpoznawalny współczesny polski fotograf „skończonego piękna”, czyli kobiecego aktu. Rzeźbiarz, który zamiast dłuta używa światła. Już 8 lutego wernisaż jego wystawy w Czarnej Galerii CENTRUM.

Wacław Wantuch traktuje nagie ciało kobiety jak piękną formę. Szuka w nim geometrii i abstrakcyjnego kształtu. Choć jest wykształconym rzeźbiarzem to po mistrzowsku rzeźbi światłem, a nie dłutem. W efekcie akty Wantucha nie są prostokątnymi obrazami, ale trójwymiarowymi zachwytami nad pięknem ciała kobiety.
Wantuch jest autorem ponad siedemdziesięciu wystaw i trzech albumowych bestsellerów, stanowiących kanon czarno-białego aktu polskiego w XXI wieku. W swojej domowej pracowni, w maleńkiej, podkrakowskiej wsi od wielu lat prowadzi słynne, elitarne warsztaty.

Wacław Wantuch – ur. 1965 w Tuchowie, artysta fotografik i pisarz, pracujący w Krakowie. Tworzy przede wszystkim akty kobiece – wydał cztery albumy: „Akt”, „Akt 2”, „Akty”, „Platinum”. Ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Autor książki „Kamień wawelski?” (Castor, Kraków, 1992) i albumów fotograficznych. Wystawiał w kraju i za granicą.

Właściciel wystawy: LEICA 6x7 Gallery Warszawa Więcej

Najlepsze fotografie prasowe ostatnich miesięcy na wystawie w Krakowie! Wszystko za sprawą wystawy „World Press Photo 2017”, na której zostaną pokazane ujęcia nagrodzone w ośmiu kategoriach dorocznego konkursu na najlepszą fotografię prasową, organizowanego przez Fundację World Press Photo we wsp... Najlepsze fotografie prasowe ostatnich miesięcy na wystawie w Krakowie! Wszystko za sprawą wystawy „World Press Photo 2017”, na której zostaną pokazane ujęcia nagrodzone w ośmiu kategoriach dorocznego konkursu na najlepszą fotografię prasową, organizowanego przez Fundację World Press Photo we współpracy z firmą Canon. Warto dodać, że w 2017 roku odbyła się jubileuszowa, 60 edycja konkursu, na którą napłynęło przeszło 80 tysięcy zdjęć nadesłanych przez ponad 5 tysięcy fotografów ze 125 krajów.

Grand Prix tegorocznej wystawy zdobył turecki fotoreporter Burhan Ozbilici, który uchwycił moment po zastrzeleniu rosyjskiego ambasadora podczas otwarcia wystawy fotograficznej 19 grudnia 2016 r. w Centrum Sztuki Współczesnej w Ankarze. Na fotografii „An Assassination in Turkey” przedstawiono ofiarę – Andrieja Karłowa i zabójcę.

Jeszcze do niedawna doroczne wystawy „World Press Photo” pokazywał Bunkier Sztuki. Po rocznej przerwie słynny cykl wraca do Krakowa. Będzie to jednocześnie ostatnia okazja do obejrzenia na żywo 143 wyselekcjonowanych fotografii z ostatniej edycji konkursu – po odwiedzeniu Nowej Huty ekspozycja nie będzie już nigdzie prezentowana.

Wystawa „World Press Photo 2017” to niejedyna atrakcja dla miłośników fotografii, jaka będzie dostępna w tym okresie w Nowohuckim Centrum Kultury. Oprócz najlepszych kadrów reporterskich minionego roku będzie można obejrzeć między innymi fotografie Wacława Wantucha oraz Zdzisława Beksińskiego z kolekcji NCK.



Uwaga – na ekspozycji World Press Photo niektóre fotografie są drastyczne, mogą wzbudzać lęk oraz poczucie niepokoju. Wejście na wystawę na własną odpowiedzialność, dzieci – pod opieką dorosłych. Więcej

Wernisaż – 12 stycznia (piątek), g. 19.00



Grzegorz Skawiński – urodzony w 1968 r. W 1995 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa. Dyplom uzyskał w pracowni Prof. Jerzego Nowosielskiego. Pracuje jako artysta plastyk, scenograf i kostiumolog. Ma za sobą wiele wyst... Wernisaż – 12 stycznia (piątek), g. 19.00



Grzegorz Skawiński – urodzony w 1968 r. W 1995 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa. Dyplom uzyskał w pracowni Prof. Jerzego Nowosielskiego. Pracuje jako artysta plastyk, scenograf i kostiumolog. Ma za sobą wiele wystaw zbiorowych i indywidualnych. Jest autorem kostiumów oraz scenografii zrealizowanych dla teatrów dramatycznych i teatrów tańca w Polsce. Przygotował scenografię do kilkudziesięciu spektakli Teatru Telewizji.

Jego prace znajdują się w zbiorach kolekcjonerów w Polsce i za granicą. Jest członkiem w Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Pracował nad projektami filmowymi realizowanymi w Polsce, USA, Ameryce Południowej i Afryce. Współpracował m.in. przy produkcji Obławy Marcina Krzyształowicza i Katynia Andrzeja Wajdy.

Więcej informacji:
https://nck.krakow.pl/grzegorz-skawinski-emocje/ Więcej

Wernisaż – 12 stycznia (piątek), g. 18.00

Barbara Wroniszewska – urodzona w 1956 r. Prowadziła autorską pracownię malarstwa artystycznego; współpracowała z międzynarodowym przedsiębiorstwem NORDAN zajmując się projektami artystycznymi; pracowała nad scenografią filmową do filmu Muzyka, wojna i m... Wernisaż – 12 stycznia (piątek), g. 18.00

Barbara Wroniszewska – urodzona w 1956 r. Prowadziła autorską pracownię malarstwa artystycznego; współpracowała z międzynarodowym przedsiębiorstwem NORDAN zajmując się projektami artystycznymi; pracowała nad scenografią filmową do filmu Muzyka, wojna i miłość Marthy Coolidge. Współzałożyła i przez kilka lat była prezesem kulturotwórczego stowarzyszenia FOKUS. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych. Jej prace znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w Polsce i za granicą. Od 2016 należy do Związku Polskich Artystów Plastyków.

Więcej informacji:
https://nck.krakow.pl/barbara-wroniszewska-zapis/ Więcej