Wydarzenia
Kalendarz
Filtruj wedle daty
Kategorie wydarzeń
Wyszykiwanie wydarzeń blisko ciebie
Wydarzenia wedle miesięcy
Wrz
01
ZBIORY GALERII CENTRUM NCK 1986-2019 – malarstwo, rysunek, grafika
- Wystawa
- Otwarte wydarzenie
- 1st Wrz, 2019 15:00 - 30th Wrz, 2019 16:00
Galeria CENTRUM NCK zainaugurowała swoją działalność 1986 roku wystawą przeglądową krakowskiego środowiska plastyków. Wśród zaproszonych znaleźli się tak wybitni artyści, jak Walenty Gabrysiak, Włodzi...
Galeria CENTRUM NCK zainaugurowała swoją działalność 1986 roku wystawą przeglądową krakowskiego środowiska plastyków. Wśród zaproszonych znaleźli się tak wybitni artyści, jak Walenty Gabrysiak, Włodzimierz Kunz, Tadeusz Kutermak, Danuta Leszczyńska-Kluza, Tadeusz Łakomski, Lucjan Mianowski, Kazimierz Mikulski, Eugeniusz Mucha, Jerzy Panek, Konrad Srzednicki, Jonasz Stern, Janusz Trzebiatowski, Danuta Urbanowicz, Witold Urbanowicz czy Eugeniusz Waniek. Wystawa niespodziewanie stała się jedną z najpełniejszych w tamtym czasie ponadpokoleniowych prezentacji dorobku współczesnej sztuki Krakowa. Po tym obiecującym początku, w następnych latach galeria koncentrowała się na pokazach indywidualnych, bez narzucania sobie określonego profilu artystycznego, wciąż jednak obracając się w kręgu wybitnych twórców, często związanych z krakowską Akademią Sztuk Pięknych. Do grona wystawiających dołączyły takie – znów bardzo różne – osobowości, jak Roman Banaszewski, Stanisław Batruch, Andrzej Bednarczyk, Jerzy Duda-Gracz, Zdzisław Beksiński, Stefan Gierowski, Jerzy Bereś, Franciszek Bunsch, Janina Kraupe-Świderska, Leszek Misiak, Jerzy Nowakowski, Jerzy Nowosielski, Ryszard Otręba, Allan Rzepka, Janusz Tarabuła, Mieczysław Wejman, Jerzy Wroński.
Od początku istnienia Galerii kuratorką wystaw jest Joanna Gościej-Lewińska.
Od początku istnienia Galerii kuratorką wystaw jest Joanna Gościej-Lewińska.
- Nowohuckie Centrum Kultury
- 1
-
- Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
Wrz
05
„Cierpienie” – wystawa fotografii Adama Mikołajczyka
- Wystawa
- Otwarte wydarzenie
- 5th Wrz, 2019 14:00 - 31st Paź, 2019 15:00
Przemilczane męskie cierpienie, o którym często dowiadujemy się za późno.
W zachodnim kręgu kulturowym figura mężczyzny od zawsze utożsamiana była z siłą – zarówno fizyczną jak i psychiczną.
Prz...
Przemilczane męskie cierpienie, o którym często dowiadujemy się za późno.
W zachodnim kręgu kulturowym figura mężczyzny od zawsze utożsamiana była z siłą – zarówno fizyczną jak i psychiczną.
Przypisywano im odwagę, heroizm oraz przymus wzięcia odpowiedzialności za słabszych, a wszelkie przejawy uczuciowości były w nich piętnowane.
Konsekwencją tłumienia i kanalizowania własnej emocjonalności stało się poczucie zagubienia i niezrozumienia.
Z czasem jednak te tłumione dotąd emocje, zaczęły brać górę nad wstydem i rozpoczęły swoją wędrówkę na powierzchnię twardej, męskiej skóry.
Słabość stała się siłą, a odwaga, z którą przeciwstawili się stereotypom pozwoliła na narodziny nowych mężczyzn. Mężczyzn, którzy znaleźli swoje miejsce na subtelnej granicy między wrażliwością i twardością.
Nowy mężczyzna zna pochodzenie swoich emocji, nie unika żadnej z nich, a wręcz przeciwnie potrafi stawić im czoła i wyjść z tego starcia obronną ręką. Zna przyczyny swoich lęków, radości, wzruszeń, gniewu i, co najważniejsze – miłości.
To trudna wędrówka, wymagająca wiele wysiłku. Jedynie Ci wystarczająco śmiali dowiedzą się jak niezwykła nagroda czeka na nich na szczycie – spokój.
W zachodnim kręgu kulturowym figura mężczyzny od zawsze utożsamiana była z siłą – zarówno fizyczną jak i psychiczną.
Przypisywano im odwagę, heroizm oraz przymus wzięcia odpowiedzialności za słabszych, a wszelkie przejawy uczuciowości były w nich piętnowane.
Konsekwencją tłumienia i kanalizowania własnej emocjonalności stało się poczucie zagubienia i niezrozumienia.
Z czasem jednak te tłumione dotąd emocje, zaczęły brać górę nad wstydem i rozpoczęły swoją wędrówkę na powierzchnię twardej, męskiej skóry.
Słabość stała się siłą, a odwaga, z którą przeciwstawili się stereotypom pozwoliła na narodziny nowych mężczyzn. Mężczyzn, którzy znaleźli swoje miejsce na subtelnej granicy między wrażliwością i twardością.
Nowy mężczyzna zna pochodzenie swoich emocji, nie unika żadnej z nich, a wręcz przeciwnie potrafi stawić im czoła i wyjść z tego starcia obronną ręką. Zna przyczyny swoich lęków, radości, wzruszeń, gniewu i, co najważniejsze – miłości.
To trudna wędrówka, wymagająca wiele wysiłku. Jedynie Ci wystarczająco śmiali dowiedzą się jak niezwykła nagroda czeka na nich na szczycie – spokój.
- Nowohuckie Centrum Kultury
- 1
-
- Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
Wrz
18
Andrzej Wróblewski KŁOPOTY Z CZŁOWIEKIEM Kolekcji część II
- Wystawa
- Otwarte wydarzenie
- 18th Wrz, 2019 19:00 - 21:00
Galeria Zderzak zaprasza na otwarcie wystawy
Andrzej Wróblewski
KŁOPOTY Z CZŁOWIEKIEM
Kolekcji część II
w środę 18 września 2019 o godzinie 19:00
Zapraszamy na drugą część prezentacji dzi...
Galeria Zderzak zaprasza na otwarcie wystawy
Andrzej Wróblewski
KŁOPOTY Z CZŁOWIEKIEM
Kolekcji część II
w środę 18 września 2019 o godzinie 19:00
Zapraszamy na drugą część prezentacji dzieł Andrzeja Wróblewskiego (1927-1957) zgromadzonych przez Galerię Zderzak.
W odsłonie jesiennej pokażemy dzieła figuratywne: obrazy, gwasze, rysunki, fotografie. Tematem wystawy będą „Kłopoty z człowiekiem”.
Na centralnej ścianie galerii w miejsce „Ryby kosmicznej” pojawi się „Człowiek kosmiczny”. Zobaczymy tańczącego w bólu „Człowieka” – duży szkic do „Rozstrzelania VIII”. Zobaczymy także legendarną pracę „Złoty Wiek Ludzkości” z lewitującym ryszi.
Obraz człowieka i człowieczeństwa po katastrofie tworzy się w sztuce Wróblewskiego w trudzie i cierpieniu. Bywa, że ulega całkowitej destrukcji, bywa, że stoją za nim wizerunki prastarych bóstw – Kybele, Izydy, Shivy, Buddy, Bodhisattvy Avalokiteśvary. Wyobraźnia młodego artysty zwraca się ku wielkim system religijnym ludzkości i ku współczesnym sobie soteriologiom, szukając odpowiedzi na zasadnicze pytania: związku duszy i ciała, centralnej pozycji człowieka w kosmosie. Co zostaje człowiekowi nowoczesnemu po redukcji? Czy bezpowrotnie utracił związek z Górą Podwójnego Horyzontu? Sztuka Wróblewskiego, ukazując dramat człowieka nowoczesnego, jest jednocześnie pełna wizji, snów i transgresji. Komunikuje nam coś bardzo ważnego, co czyni ją bliską kolejnym pokoleniom. „Artyści są ludźmi posiadającymi, często bezwiednie, dar posiadania wizyj” – mówił Mickiewicz. Wystawa w Zderzaku jest przyczynkiem do antropologii twórczości Andrzeja Wróblewskiego.
Program wieczoru:
19:00 otwarcie wystawy
20:00-20:25 wprowadzenie do tematyki wystawy – wykład Jana Michalskiego.
Zapraszamy!
Andrzej Wróblewski
KŁOPOTY Z CZŁOWIEKIEM
Kolekcji część II
w środę 18 września 2019 o godzinie 19:00
Zapraszamy na drugą część prezentacji dzieł Andrzeja Wróblewskiego (1927-1957) zgromadzonych przez Galerię Zderzak.
W odsłonie jesiennej pokażemy dzieła figuratywne: obrazy, gwasze, rysunki, fotografie. Tematem wystawy będą „Kłopoty z człowiekiem”.
Na centralnej ścianie galerii w miejsce „Ryby kosmicznej” pojawi się „Człowiek kosmiczny”. Zobaczymy tańczącego w bólu „Człowieka” – duży szkic do „Rozstrzelania VIII”. Zobaczymy także legendarną pracę „Złoty Wiek Ludzkości” z lewitującym ryszi.
Obraz człowieka i człowieczeństwa po katastrofie tworzy się w sztuce Wróblewskiego w trudzie i cierpieniu. Bywa, że ulega całkowitej destrukcji, bywa, że stoją za nim wizerunki prastarych bóstw – Kybele, Izydy, Shivy, Buddy, Bodhisattvy Avalokiteśvary. Wyobraźnia młodego artysty zwraca się ku wielkim system religijnym ludzkości i ku współczesnym sobie soteriologiom, szukając odpowiedzi na zasadnicze pytania: związku duszy i ciała, centralnej pozycji człowieka w kosmosie. Co zostaje człowiekowi nowoczesnemu po redukcji? Czy bezpowrotnie utracił związek z Górą Podwójnego Horyzontu? Sztuka Wróblewskiego, ukazując dramat człowieka nowoczesnego, jest jednocześnie pełna wizji, snów i transgresji. Komunikuje nam coś bardzo ważnego, co czyni ją bliską kolejnym pokoleniom. „Artyści są ludźmi posiadającymi, często bezwiednie, dar posiadania wizyj” – mówił Mickiewicz. Wystawa w Zderzaku jest przyczynkiem do antropologii twórczości Andrzeja Wróblewskiego.
Program wieczoru:
19:00 otwarcie wystawy
20:00-20:25 wprowadzenie do tematyki wystawy – wykład Jana Michalskiego.
Zapraszamy!
- Galeria Zderzak
- 1
-
- Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
Wrz
25
Kamil Kukla, „Frukta i paszczęki” | “Fruits and Maws”
- Wystawa
- Otwarte wydarzenie
- 25th Wrz, 2019 18:00 - 17th Lis, 2019 19:00
Kamil Kukla, „Frukta i paszczęki. Malarstwo, rzeźba, muzyka”
26.9-17.11.2019
W wolnych chwilach buszuję po serwisach internetowych takich jak Reddit czy 4chan. Mogę zaspokoić w ten sposób dość wst...
Kamil Kukla, „Frukta i paszczęki. Malarstwo, rzeźba, muzyka”
26.9-17.11.2019
W wolnych chwilach buszuję po serwisach internetowych takich jak Reddit czy 4chan. Mogę zaspokoić w ten sposób dość wstydliwy głód treści, ogólnie rzecz ujmując, niepoprawnych, znajdujących się w strefie kulturowego wyparcia. W tych czeluściach – obok skrajnej prawicy – wykluwają się i rozwijają mikrospołeczności, które łączy zamiłowanie do egzotycznych fetyszy. Różnej maści dewianci znajdują tam bezpieczną przystań z dala od restrykcji, jakie narzucają strzegące pruderii i politycznej poprawności wielkie portale społecznościowe. Ważną i witalną rolę odgrywają tu artyści tworzący obrazki „pożądaniowe”, stanowiące wizualną reprezentację fantazji, które z przyczyn prawnych lub technicznych nie mogą się ziścić w prawdziwym życiu. Jednym z obszarów zakazanych – szczególnie frapującym – jest worarefilia, w skrócie zwana vore. To rodzaj parafilii, w której podnietę stanowią rojenia, obrazy lub czynności związane z jedzeniem kogoś lub byciem przez kogoś zjadanym. Na takich „pożądaniowych” obrazkach można znaleźć najwymyślniejsze wariacje tego zboczenia. Liczba konfiguracji, koncepcji i subfetyszy jest wręcz oszałamiająca.
Pociągają mnie te dziwactwa uprawiane na obskurnych peryferiach kultury i ilustrowane przez bezimiennych twórców-amatorów. Tworzą oni obrazy zaspokajające podniety, które można by uznać za „chore”, będące w istocie najbardziej wstydliwymi i skrywanymi przed światem fantazjami najzwyklejszych nieboraków, których codziennie mijamy, z którymi współpracujemy i których ręce ściskamy.
To, co sam robię, rodzi się w podobnych zakamarkach mózgu. Karmię się tym, co niemożliwe do ucieleśnienia, sztuczne, powołane do fikcyjnego istnienia tylko w jednym celu – po to, by rajcować. Jako artysta nie spełniam żadnego obywatelskiego obowiązku ani nie wyrażam szczytnych racji. To, co maluję, lepię, formuję i ugniatam, nie jest wynikiem kalkulacji i rachuby, nie stoi za tym również intelektualny czy inteligencki wysiłek. To wszystko stanowi „jedynie” wyraz wewnętrznego drżenia, gorączki, która rozognia policzki, wywołuje ślinotok, spływa kropelką potu po skroni i rozkręca słodkie świdrowanie w brzuchu.
______________________
Kamil Kukla, “Fruits and Maws. Painting, sculpture, music”
26.9-3.11.2019
Opening of the exhibition: Wednesday, 25th September, 6 pm
In my spare time I browse websites like Reddit or 4chan. This is how I satisfy my rather embarrassing hankering for content, which is, generally speaking, improper, ousted and culturally repressed. These dark corners of the web have become a fertile ground for alt-right extremists as well as for a multitude of micro-communities fascinated by exotic fetishes. They offer a haven to all kinds of deviants, a safe space away from the restrictions imposed by larger social networking sites that adhere to prudishness and political correctness. Here reign supreme the artists who create “lustful” images – visual representations of fantasies that cannot come true in real life for legal or technical reasons. One of such taboo – but especially fascinating – areas is vorarephilia, or vore for short. This type of paraphilia involves the experience of intense sexual arousal that comes from dreams, images or acts associated with devouring or being devoured by someone. Lustful pictures of that kind present complex variations of the perversion: the sheer amount of scenarios, concepts, and configurations is simply staggering.
I feel drawn to these kinks and quirks that exist in the cultural periphery, curated and illustrated by unknown amateur artists. They create images to quench the passions that might be deemed “sick” and which are, in essence, the most shameful fantasies and well-kept secrets of the most ordinary creatures who we pass by every day, with whom we work and shake hands on a daily basis.
What I do is born in the same recesses of the mind. I feed on what is artificial, impossible to embody, called into fictitious existence for the sole purpose of excitement. As an artist, I neither fulfill a civic duty nor express any noble reasons. What I paint, mold, form and knead is not a product of careful calculation and consideration, not a result of a calibrated intellectual or intelligent endeavor. All of it is “just” an expression of an internal trepidation; a fever that causes flushed cheeks, makes you drool, forces beads of sweat down your temples and unfurls a sweet yearning inside you.
26.9-17.11.2019
W wolnych chwilach buszuję po serwisach internetowych takich jak Reddit czy 4chan. Mogę zaspokoić w ten sposób dość wstydliwy głód treści, ogólnie rzecz ujmując, niepoprawnych, znajdujących się w strefie kulturowego wyparcia. W tych czeluściach – obok skrajnej prawicy – wykluwają się i rozwijają mikrospołeczności, które łączy zamiłowanie do egzotycznych fetyszy. Różnej maści dewianci znajdują tam bezpieczną przystań z dala od restrykcji, jakie narzucają strzegące pruderii i politycznej poprawności wielkie portale społecznościowe. Ważną i witalną rolę odgrywają tu artyści tworzący obrazki „pożądaniowe”, stanowiące wizualną reprezentację fantazji, które z przyczyn prawnych lub technicznych nie mogą się ziścić w prawdziwym życiu. Jednym z obszarów zakazanych – szczególnie frapującym – jest worarefilia, w skrócie zwana vore. To rodzaj parafilii, w której podnietę stanowią rojenia, obrazy lub czynności związane z jedzeniem kogoś lub byciem przez kogoś zjadanym. Na takich „pożądaniowych” obrazkach można znaleźć najwymyślniejsze wariacje tego zboczenia. Liczba konfiguracji, koncepcji i subfetyszy jest wręcz oszałamiająca.
Pociągają mnie te dziwactwa uprawiane na obskurnych peryferiach kultury i ilustrowane przez bezimiennych twórców-amatorów. Tworzą oni obrazy zaspokajające podniety, które można by uznać za „chore”, będące w istocie najbardziej wstydliwymi i skrywanymi przed światem fantazjami najzwyklejszych nieboraków, których codziennie mijamy, z którymi współpracujemy i których ręce ściskamy.
To, co sam robię, rodzi się w podobnych zakamarkach mózgu. Karmię się tym, co niemożliwe do ucieleśnienia, sztuczne, powołane do fikcyjnego istnienia tylko w jednym celu – po to, by rajcować. Jako artysta nie spełniam żadnego obywatelskiego obowiązku ani nie wyrażam szczytnych racji. To, co maluję, lepię, formuję i ugniatam, nie jest wynikiem kalkulacji i rachuby, nie stoi za tym również intelektualny czy inteligencki wysiłek. To wszystko stanowi „jedynie” wyraz wewnętrznego drżenia, gorączki, która rozognia policzki, wywołuje ślinotok, spływa kropelką potu po skroni i rozkręca słodkie świdrowanie w brzuchu.
______________________
Kamil Kukla, “Fruits and Maws. Painting, sculpture, music”
26.9-3.11.2019
Opening of the exhibition: Wednesday, 25th September, 6 pm
In my spare time I browse websites like Reddit or 4chan. This is how I satisfy my rather embarrassing hankering for content, which is, generally speaking, improper, ousted and culturally repressed. These dark corners of the web have become a fertile ground for alt-right extremists as well as for a multitude of micro-communities fascinated by exotic fetishes. They offer a haven to all kinds of deviants, a safe space away from the restrictions imposed by larger social networking sites that adhere to prudishness and political correctness. Here reign supreme the artists who create “lustful” images – visual representations of fantasies that cannot come true in real life for legal or technical reasons. One of such taboo – but especially fascinating – areas is vorarephilia, or vore for short. This type of paraphilia involves the experience of intense sexual arousal that comes from dreams, images or acts associated with devouring or being devoured by someone. Lustful pictures of that kind present complex variations of the perversion: the sheer amount of scenarios, concepts, and configurations is simply staggering.
I feel drawn to these kinks and quirks that exist in the cultural periphery, curated and illustrated by unknown amateur artists. They create images to quench the passions that might be deemed “sick” and which are, in essence, the most shameful fantasies and well-kept secrets of the most ordinary creatures who we pass by every day, with whom we work and shake hands on a daily basis.
What I do is born in the same recesses of the mind. I feed on what is artificial, impossible to embody, called into fictitious existence for the sole purpose of excitement. As an artist, I neither fulfill a civic duty nor express any noble reasons. What I paint, mold, form and knead is not a product of careful calculation and consideration, not a result of a calibrated intellectual or intelligent endeavor. All of it is “just” an expression of an internal trepidation; a fever that causes flushed cheeks, makes you drool, forces beads of sweat down your temples and unfurls a sweet yearning inside you.
- Bunkier Sztuki
- 1
-
- Przepraszamy, ale wydarzenie zostało zakończone i nie można potwierdzić w nim udziału lub cokolwiek zmienić.
W tym dniu nie ma żadnych wydarzeń.
Unable to load tooltip content.